26 مڒَا شَان يِجّن يتْوَاعْدَّاب، أَذ تْوَاعدَّابن كُڒْشِي. مڒَا شَان يِجّن ثمُّوْش-اَس لْقِيمَا، أَكِذس فَرْحن مَارَّا.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "غِير قْبڒ ڒخُّو، ذ مَانَايَا إِݣ يدْجَان نِيشَان حمَا اَذ يكمّڒ مَارَّا مِين يخس سِيذِي أَربِّـي." أُوشَا يقْبڒ يَحْيَى.
مڒَا ثِيطّ نّش ثَفُوْسِيث تْسبَّاب-اَش ذِي شَان ڒفْضِيحث، قْڒع-يت زَعْمَا نْضَر-يت خَاك. حْسن إِ شك اَذ تخْسَرذ يجّن ن طَّارْف زِي دَّات نّش زِي مڒَا ثْمنْضَار دَّات نّش اَمن-ثكْمَاڒ ذِي جَهنَّمَا.
فَرْحث اَك يِنِّي يفَرّْحن، تْرُوْث اَك يِنِّي يتْرُوْن.
أَمُّو وَار يدْجِي بُو لْخِلَاف ذِي دَّات، تْهلَّانْت ذݣ وَايْوَايَا كِيف-كِيف.
فَا كنِّيو ذ دَّات-أَ يعْنِي ذ جْمَاعث ن لْمَسِيح، كُڒ يجّن زَّايْوم ذ يجّن طَّارْف زَّايس.
أَرْبُوْث دْقڒ اَݣ وَايَاوْيَا، س مَانَايَا اَذ تݣّم ڒُوْصِيّث نِّي ن لْمَسِيح.
خمّْمث ذݣ يمحْبَاس اَمشْنَاو كنِّيو إِي كِذْسن ثتْوَاحبّْسم ذ يِنِّي إِي خف تْبُوْصَارن اَمشْنَاو كنِّيو ثتْوَاعدَّابم.
لْمُهِيم، ئِتْخصَّا-كنِّيو مَارَّا إِذْوم ڒَعْقُوْڒَاث نْوم اَذ يڒِين ذ يجّن، أَذ تسْحِيسّم اَك وَايَاوْيَا، أَغَارْوم ثِيڒِي يِجّن ن ڒمْحِبّث ن وَاوْمَاثن، أَذ تْحِينّم ذݣ وَايَاوْيَا، وَار ذَايْوم يتِيڒِي بُو تَّكبُّر.