14 ڒخُّو شُوْف، دَّات وَار غَارس شَا يجّن ن طَّارْف وَاهَا؛ لَّا، غَارس اَطَّاس ن طْرُوْفَاث.
شُوْف، دَّات نّغ نتَّاث ذ يشْتن غَارس اَطَّاس ن طْرُوْفَاث، وَاخَّا طْرُوْفَاث-أَ اَطَّاس إِي يدْجَان نِثْنِي ذ يجّن. أَمُّو يدْجَا لْمَسِيح.
مڒَا ينَّا وضَار نّس قَا نش وَار دْجِيغ شَا ذ فُوْس نش وَار دْجِيغ شَا زِي دَّات-أَ، مَاشِي س وَاوَاڒ-أَ إِي غَا يفّغ زِي دَّات-أَ.
إِيوَا مَعْلِيك طْرُوْفَاث-أَ مَارَّا تُوْغَا ذ يجّن، مَانِي ثدْجَا دَّات؟
ڒخُّو ذِنِّي اَطَّاس ن طْرُوْفَاث وَلَكِن ذِنِّي يجّن ن دَّات وَاهَا.
إِذن لَابُد كُڒ يجّن زَّايْوم اَذ يبعّذ زݣ يخرِّيقن اَذ يسِّيوڒ س ڒْحَقّ اَك وَاجَّار نّس لِأَنَّا نشِّين مَارَّا ذ يجّن ن جْمَاعث إِي ندْجَا.