1 أيث-كورينث 11:21 - ثريفيث 202021 مَايمِّي؟ لِأَنَّا كُڒ يجّن مِين يتݣّ: ئِجّن يتْرَاح يتتّ وَاهَا بْڒَا مَا ٱذ يرَاجَا ونِّي نّغْنِي، ئِجّن يدْجُوْز، ئِجّن يسسّ اَطَّاس ن وَامَان وضِيڒ. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
يثَرَّاسن-أَ يِيْنَا تْوسَّاخن يمنْسِيون نْوم ن ثمْعَاشَرْث. تتّن اَكِذْوم بْڒَا مَا ٱذ سذْحَان، نِثْنِي ݣِّين اَم شَا ن يمكْسَاون إِي عتّْقن يخف نْسن وَاهَا. نِثْنِي ذ يسيْنُوْثن بْڒَا يَانْࢲَار غِير يتَاوِي-ثن اَرِّيح يتَارَّا-ثن. نِثْنِي ݣِّين اَم ثْشجُّوْرَا ذِي ڒخْڒِيف وَار يتَارْون شَا، تْنقْڒَاعنْت-يد زݣ يࢲوْرَان نْسنْت؛ يعْنِي يبْرِيذن نْسنْت مُّوْثن س ثْنَاين.