18 ذ اَمزْوَارُو، خْمِي تْمُوْنم جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين تسْڒِيغ بلِّي تِيڒِين جَارَاوم لْخِلَافَاث، أُو نش تَامْنغ مَانَايَا إِلَّا ذَايس شْوَايْت ن صَّح.
كنِّيو عَاذ تݣّم اَرَّاي إِ طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نْوم. مڒَا يتِيڒِي ڒحْسذ جَارَاوم ذ ومنْغِي، أَتَاف تݣّم اَرَّاي إِ طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نْوم اَتَاف تْعِيشم اَم يِوْذَان ن دُّنشْت-أَ وَاهَا، نِغ لَّا؟
ئِفّغ-د يجّن ن ڒخْبَار بلِّي ذِنِّي يجّن ن نُّوْع ن لْفَسَاد جَارَاوم وَار خَاس صبَّرن شَا وَاخَّا ذ لْكُفَّار! ئِجّن ن ورْيَاز غَارس ثَمْغَارْث ن بَابَاس.
شَان يِجّن زَّايْوم غَارس شِّكَايَا ضذ إِ يِجّن نّغْنِي. مَا ذ صَّح وَار يتْصذْحِي شَا نتَّا، ئِتْبدَّا ذِي لْمَحْكَمَا غَار زَّاث ن ينِّي وَار يُوْمِينن شَا مَاشِي غَار زَّاث ن صَّالِحِين؟