25 مَايمِّي؟ لِأَنَّا زَعْمَا ثُوْبُّوْهْڒِيَا ن أَربِّـي نتَّاث ثْسفْهَام كْتَار زِي ڒفْهَامث ن بْنَاذم، زَعْمَا ضُّوْعف ن أَربِّـي نتَّا يجْهذ كْتَار زِي جّْهذ ن بْنَاذم.
شُوْف، أَوَاڒ ن صَّلِيب نتَّا ذ ثُوْبُّوْهْڒِيَا وَاهَا غَار يِنِّي وَار ينجّْمن شَا، وَلَكِن غَار نشِّين ينجّْمن اَوَاڒ-أَ نتَّا ذ جّْهذ ن أَربِّـي.
ئِسْبُوْهڒِي-ت س ڒفْهَامث ن مِين نتْبشَّار نشِّين. مَامّش؟ س ڒفْهَامث-أَ ن أَربِّـي يعْجب-اَس اَذ يسنْجم يِنِّي يتَامْنن، وَلَكِن يوْذَان ن دُّنشْت-أَ وَار زمَّرن اَث سّْنن س ڒفْهَامث نْسن.
بْنَاذم عَادِي يتَاݣِي اَذ يقْبڒ ثِمسْڒَايِين ن اَرُّوْح ن أَربِّـي، غَارس مَانَايَا ذ ثُوْبُّوْهْڒِيَا وَاهَا. وَار يزمَّر شَا اَثنْت يفْهم، لِأَنَّا س اَرُّوْح ن أَربِّـي وَاحْذس إِي ثنْت غَا يميّز.
نشِّين ذ يبُوْهَاڒِيْين زَعْمَا عْلَاحْسَاب لْمَسِيح، ئِي كنِّيو مَا ذ يمِيغِيسن ذِي لْمَسِيح؟ نشِّين نضْعف، ئِي كنِّيو مَا ثْجهْذم؟ كَرّْمن-كنِّيو، نشِّين سْبهْدَاڒن-اَنغ.
وَاه، نتَّا يتْوَاصلّب خ صَّلِيب س ضُّوْعف، وَا إِنَّمَا يتدَّر س جّْهذ ن أَربِّـي. أَمنِّي ؤُڒَا ذ نشِّين. نضْعف اَم ضُّوْعف نّس نتَّا، وَا إِنَّمَا جَارَاوم نْتدَّر اَكِذس نتَّا س جّْهذ ن أَربِّـي.