Andre oda džives, tumen o Nekzoraleder RAJ, o Adonaj, vičinďa, hoj te roven a te hikinen, te hoľinen tumenge o šero a te uren tumen andro gada le gonestar.
A pheneha tuke: ‚Ko mange anďa kalen pro svetos? Na sas man čhave a našťi man uľa čhave, somas zaiľi a odľigenďi. Ko len bararďa avri? Dikh, me somas omukľi, khatar avle kala?‘ “
Na rozčhivena e moľakri obeta le RAJESKE, peskre obetenca leske na ena pre dzeka. Ola obeti lenge ena sar o maro la žaľakro, sako, ko lendar chala, pes meľarela; he, lengro maro ela ča prekal lende, ňič olestar pes na anela pre obeta andro kher le RAJESKRO.
„Andre oda džives pes o giľavipen andro chramos čerinela pre žaľa,“ phenel o RAJ, o Adonaj, „a pherdo, pherdo mule manuša ena čhide všadzik; ela igen cichones.“