Andral calo jilo phenava: „RAJEJA, ko hin, sar sal tu? Tu zachraňines le slabe manušes le zoralestar, le čores the le slabes olestar, ko les trapinel.“
O droma le špekulantoskre hine nalačhe; gondoľinel avri o nalačhe plani, hoj te zňičinel le čores le falošne lavenca pro sudos the akor, sar les hin čačipen.
The maškar mire manuša hin o nalačhe, so hine garude a užaren skurčimen, hoj te chuden le čiriklen; hine sar ola, ko rozthoven o pasci, hoj te chuden le manušen.
O manuša zoraha ispiden pre aver manuša, hoj lendar te dochuden o love, a čoren jekh avreske. Trapinen le čoren the le slaben, le cudzincenca namištes keren a na den len pravos pro sudos.
O pačivale manuša našľile andral e phuv; ňiko nane verno le Devleske. Sako ča užarel, kana šaj čhorel avri o rat. Jekh avres zachudel sar lovcos andre sita.
O Babilončana savoren cirden upre le hakenca, čhiven peskri sita a zachuden len; a sar len cirden avri andre aver sita, igen radisaľon a thoven baripen.
Ale sar o najomňikos, savo nane pasťjeris a o bakrore nane leskre, dikhel te avel le vlkos, omukel le bakroren a denašel. Paľis len chudel o vlkos a roztradel.
Ale ma de tut lenge te prevakerel, bo buter sar saranda (40) murša pre leste džan. Ola murša ile vera, hoj na chana aňi na pijena, medik les na murdarena. Akana imar hine pripravimen a ča užaren pre tu, hoj lenge kereha oda, so tutar mangen.“