22 Dena tut o dživipen a anena tuke e pačiv anglo manuša,
bo oda hin sar o šukar vencos pre tiro šero a sar o lancocis pre tiri meň.
Le goďaverenge hin o goďaveripen o prameňis le dživipnaskro, ale le dilinenge hin o diliňipen sar o trestos.
Ko dochudel o prindžaripen, rado pes dikhel; sa avela avri mištes oleske, ko kerel goďaha.
Ko igen džal pal o lačhipen, pačivaľiben the kamiben, arakhel o dživipen, o spravodľišagos the e slava.
Chude tut zorales mire sikavibnastar, ma domuk les te džal het, stražin tuke les, bo hino tiro dživipen.
Kala lava hine o dživipen olenge, ko len arakhen, a hine pro sasťipen cale lengre ťeloske.
Bo ko man arakhel, arakhel o dživipen a ela le RAJESKE pre dzeka.
Rajeja, ola, kas des o dživipen, dživena a kalestar miro duchos dživel. Sasťar man a domuk mange mek te dživel!
Kala lava nane ča ajse chocsave lava – hine tumaro dživipen! Te len šunena, dživena but andre odi phuv, so džan te zalel, sar predžana prekal o paňi Jordan.“