Paľis pes o Jakob mangelas ko Del: „Devla mire phure dadeskro le Abrahamoskro a mire dadeskro le Izakoskro, šun man! Ó, RAJEJA, tu mange phenďal, hoj te džav pale andre miri phuv the ke miri famelija, a diňal man lav, hoj man deha andre savoreste bach.
„Le e paca a tire phraleha le Aronoha zvičin savore manušen. Prevakeren ke skala angle lende a avela andral late avri o paňi. Avke lenge aneha avri paňi andral e skala, hoj te pijen o manuša the o dobitkos.“
Me tumen bolav le paňeha, hoj pes te sikavel, hoj tumen visarďan le binendar, ale oda, ko avel pal ma, hino zoraleder sar me. Na som hodno leske mek aňi o sandalki te ľidžal. Ov tumen bolela le Svete Duchoha the la jagaha.
Se the me som manuš tel e autorita avre manušeske a hin man autorita upral o slugaďa. A te phenava kaleske: ‚Dža!‘ – ta džala; a avreske: ‚Av!‘ – ta avela; a mire sluhaske: ‚Ker kada!‘ – ta ov kerela.“