A rozľigenďa pes pal leste o hiros pal caľi Sirija. Anenas ke leste savoren, ko sas nasvale a cerpinenas andro dukha, olen, ko sas zaphandle le demonenca abo saven sas epilepsija, a the le kaľiken. A o Ježiš len sasťarelas.
A ande ke leste jekhe muršes, savo sas kaľikos a pašľolas pro hadžos. Sar dikhľa o Ježiš lengro pačaben, phenďa le kaľikoske: „Čhavo miro, ma dara tut, odmuken pes tuke o bini.“
Avke akana imar nane rozďjel či hin vareko Grekos abo Židos, obrezimen abo naobrezimen, cudzincos abo barbaris, otrokos abo slobodno, ale o Kristus hin savoro a ov hino andre savorende.
Ola manuša, kas hin pačabnaskre raja, te na sikaven lenge frimeder pačiv vašoda, hoj hine phrala. Mi služinen lenge mek feder, bo ola, kaske služinen, hine pačabnaskre a on len kamen. Kada sikav a prikazin.