Zachraňin man tire vasteha, RAJEJA, kajse manušendar, savengro barvaľipen hin ča andre kada svetos. Oda, so tu garuďal prekal o nalačhe mi pherdžarel lengre pera; mi čaľon olestar the lengre čhave a oda, so ačhela, mi muken peskre vnučatenge!
Tu tuke manges o bare veci! Ma mang tuke len! Bo anava e pohroma pre dojekh manuš, phenel o RAJ, ale tu denašeha a zachraňineha tuke o dživipen všadzik, kaj džaha.‘ “