Kada hin pal e famelija le Jakoboskri. Sar sas le Jozefoske dešuefta (17) berš, pašinelas le bakren peskre phralenca. Bešelas peskre dadeskre čhavenca, save sas la Bilhatar the la Zilpatar. O Jozef anelas pal peskre phrala o nalačhe hiri peskre dadeske.
„Oj, te ča man uľahas pre pušťa ajsi streškica, kaj presoven o putňika, hoj te šaj omukľomas mire manušen a geľomas lendar het. Se savore hine lubara, e banda le napačivale muršengri.“
Ale sar geľa oda sluhas odarik avri, arakhľa avre sluhas ole kraľiskre, savo leske kamelas vaj šel (100) rupune minci. Chudňa les, tasavelas les a phenďa: ‚De mange pale oda, so mange kames!‘
Dikhľa pro manuša pašal peste choľaha a sas leske igen pharo vašoda, save zacata jile len sas. Phenďa le manušeske: „Nacirde o vast!“ Sar nacirdňa o vast, sasťiľa leske calkom avri.
Sar avľa pale o sluhas, phenďa kada savoro peskre rajeske. Akor choľisaľiľa o raj le khereskro a phenďa peskre sluhaske: ‚Dža sigo andro foros pro uľici the pro dromora a an kade le čoren, le bangen, le kaľiken the le koren!‘
Šunen olen, ko tumen ľidžan, a podden tumen lenge, bo on pes starinen pal tumare duši a ačhena vaš tumenge anglo Del. Šunen len, hoj oda te keren radišagoha, a na pharipnaha, bo oda tumenge na anďahas ňisavo lačhipen.
Gondoľinen pre ola, ko hine andre bertena, avke sar te the tumen uľanas lenca andre bertena. A gondoľinen the pre ola, ko cerpinen, avke sar te the tumen cerpinďanas lenca.