Ko ada kerel a ko domukel, hoj pes kada te ačhel? Oda, ko oda kerelas ešebnovarestar andre savore pokoleňja. Me, o RAJ, som o ešebno a avava the o posledno – Me Som!“
A ande ke leste jekhe muršes, savo sas kaľikos a pašľolas pro hadžos. Sar dikhľa o Ježiš lengro pačaben, phenďa le kaľikoske: „Čhavo miro, ma dara tut, odmuken pes tuke o bini.“
Ale o aňjelos leske phenďa: „Ma dara tut Zachariaš, bo tiro mangipen hin avrišundo! Tiri romňi e Alžbeta ačhela khabňi, uľola lake muršoro a deha leske o nav Jan.
A čudaľinenas pes the o Jakob le Janoha, le Zebedeoskre čhave, save kerenas buči jekhetane le Šimonoha. O Ježiš phenďa le Šimonoske: „Ma dara tut, akanastar chudeha le manušen!“
Pre aver rat avľa o Raj ke leste a phenďa leske: „Ma dara tut Pavol, bo avke sar pal ma svedčinehas andro Jeruzalem, avke mušines te svedčinel the andro Rim.“