Avke man visarďom ko Raj, miro Del, hoj les te rodav andre modľitba, igen les mangavas a poscinavas man. Somas urdo andro gada le gonestar a bešavas andro prachos andral o bov.
Avke džal a anel peha efta avre duchen, goreder sar hino ov, džan andre a bešen ode. A paľis ole manušeha ela goreder sar angloda. Kavke oda ela the kale nalačhe manušenca.“
Ov lenge phenďa: „Vašoda, hoj frima pačan. Bo phenav tumenge, te tumen uľahas ča ajso pačaben sar o horčično zrnkos, phenena kale verchoske: ‚Predža kadarik kode!‘ – a predžala. A na ela ňič, so našťi kerena.
Modľinen tumen furt andro Duchos a anen o modľitbi the o mangipena anglo Del. A pašoda den furt pozoris a modľinen tumen vaš savore manuša le Devleskre.