Sar ke leste avenas but nipi, chudňa te vakerel: „Adadživeseskre manuša hine nalačhe, mangen znameňje, ale na ela lenge dino znameňje, ča o znameňje le prorokoskro Jonašiskro.
Sar pes zgele but ezera manuša, avke hoj jekh avreske uštarenas pro pindre, chudňa o Ježiš te vakerel ešeb peskre učeňikenge: „Chraňinen tumen le Farizejengre kvasostar, so hin o dujemujeskeriben.
Avke lenca o Ježiš geľa. Sar imar na sas dur ole kherestar, bičhaďa ke leste o veľiťeľis peskre prijaťeľen, hoj leske te phenen: „Rajeja, ma trapin tut, bo na som hodno, hoj te aves andre miro kher.
A o Ježiš phučľa: „Ko pes mandar dotkňinďa?“ A sar pes ňiko na pridžanelas, phenďa o Peter [the ola, ko sas leha]: „Rajeja, o nipi pes pre tu ispiden a kikiden [a tu phučes: ‚Ko pes mandar dotkňinďa?‘]“
A tumen džanen pal o Ježiš andral o Nazaret, sar les o Del pomazinďa le Svete Duchoha the la zoraha. O Ježiš phirelas pal e phuv, kerelas o lačhipen le manušenge a sasťarelas savoren, ko sas tel e zor le bengeskri, bo o Del sas leha.