Oda džives, sar džaha andro mariben, tire manuša avena pal tute korkore pestar. Avke sar e rosa avel avri sig tosara, avke tire terne murša avena ke tu pre tire sveta verchi.
Tritovar lestar phučľa: „Šimon, čhavo le Janoskro, rado man dikhes?“ Akor ačhiľa smutno o Peter, hoj lestar tritovar phučel: „Rado man dikhes?“ A phenďa leske: „Rajeja, tu džanes savoro! Tu džanes, hoj tut rado dikhav.“ O Ježiš leske phenďa: „Pašin mire bakroren!
Sar doavle andro foros, gele andro upruno baro kher, kaj bešenas o Peter, o Jakob, o Jan, o Andrej, o Filip, o Tomaš, o Bartolomej, o Matuš, o Jakob le Alfeoskro, o Šimon Zelota, saves vičinenas Horľivec, the o Judaš le Jakoboskro.
Ale o zoralo zaklados le Devleskro ačhel a hino zapečaťimen kale lavenca: „O Raj džanel olen, ko hine leskre“; a: „Mi oddžal le nalačhipnastar sako, ko viznavinel o nav le Rajeskro!“
A nane ňič stvorimen, so uľahas garudo anglal leste. Savoro hin le Devleske phundrado a sa dičhol anglo jakha Oleske, kaske jekhvar phenaha, sar dživahas, so kerahas a soske.