Ker kale manušenge o jile zorale, zaker lenge o kana a phand lenge o jakha, hoj le jakhenca te na dikhen, le kanenca te na šunen a le jilenca te na achaľon, hoj pes te na visaren a te na sasťon avri.“
Me kerava, hoj te aves ajso zoralo sar o brondzuno muros kale manušenge. Marena pes tuha, ale na domarena tut, bo me som tuha, hoj tut te chraňinav a te lav tut avri,“ phenel o RAJ.
„Šunďom o roviben le Efrajimoskro: ‚Karhinehas man sar le bikocis, so nane skrocimen, a me man diňom te karhinel. An man pale paš tu a me avava pale, se tu sal o RAJ, miro Del.
Ale me sphandava le Jeruzalemoske o rani a sasťarava les; sasťarava avri mire manušen a dava lenge te dživel andro baro smirom a ňič nalačho pes lenge na ačhela.
„O Duchos le Rajeskro hin upral mande, bo man pomazinďa te vakerel le čorenge o evaňjelium, [bičhaďa man te sasťarel olen, kas hin dukhade jile,] te del te džanel le zaphandlenge, hoj hine premukle; le korenge te phundravel o jakha; te premukel olen, ko cerpinen,
Dikhen akana, hoj ča me korkoro som Del a aver nane. Me dav o dživipen the o meriben, me dukhavav the sasťarav. Ňiko našťi lel ňikas avri andral mire vasta.