On phenen olenge, ko dikhen viďeňja: „Ma dikhen!“ A le prorokenge: „Ma sikaven amenge, so hin spravno, vakeren amenge gule lava a prorokinen o klamišagi.
Hine rikone, so but kamen te chal a našťi dočaľon; hine pasťjera, so na achaľon ňisoske. Sako peske dživel, sar kamel, savorenge džal ča pal lengro ziskos.
Tumen man meľarďan paš mire manuša vaš jekh burňik jačmeňis the vaš o sikra maro. Tumen diňan te murdarel olen, ko peske na zaslužinde te merel, a mukľan te dživel olen, ko peske na zaslužinde te dživel, bo tumen klaminenas mire manušen a on tumen šunenas.‘
„Kamľomas, hoj vareko tumendar te phandel andre o vudar, hoj te na labaren e jag hijaba pre miro oltaris! Na san mange pre dzeka,“ phenel o Nekzoraleder RAJ, „a na prilava tumare vastendar e obeta.
Bo kajse manuša na služinen amare Rajeske le Ježišoske Kristoske, ale peskre ťeloskre žadoscenge. Peskre gule lavenca the šukare vakeribnaha odcirden le pačivale manušen, save hine slaba andro gondoľišagos.
Ale o ťelesno manuš na achaľol oda, so kamel le Devleskro Duchos, bo oda hin leske diliňipen. Našťi oda sprindžarel, bo oda kampel te achaľol andro Duchos.
Ľidžan o stados, savo tumenge o Del diňa. Na vašoda, hoj tumen andre oda vareko ispidel, ale radišagostar avke, sar tumendar kamel o Del; na vaš o love, ale vašoda, hoj lenge kamen andral o jile čačes te služinel.
Ko ačhela te dživel andral tiri famelija, avela anglal leste te banďol, hoj te chudel jekh rupuňi minca abo jekh kotor maro. Phenela leske: Mangav tut, thov man andre varesavi rašajiko buči, hoj man te el so te chal.“
Andre ola dživesa, te vareko kamelas te džanel vareso le Devlestar, phenelas: „Aven džas ko vidcos!“ Bo varekana vičinenas vidcos oles, kaske pes adadžives phenel prorokos.