O Jakob paľis diňa le Ezav maro the tadži šošovica. Ov chaľa a piľa. Paľis ušťiľa a geľa het. Kavke o Ezav na ľikerelas vaš ňisoske peskro pravos, so les sas sar ešebne čhas.
Lengre čhave ode gele a zaile odi phuv a tu angle lende pokorinďal le Kanaančanen; diňal andre lengre vasta le kraľen the le naroden andre odi phuv, hoj lenca te keren, sar kamena.
Soske amen o RAJ ľidžal andre kodi phuv? Hoj te meras la šabľaha andro mariben? Hoj te zalen amare romňijen the čhavoren? Na uľahas amenge feder te džal pale andro Egipt?“
‚Dikhen, tumen, ko asan le Devlestar, čudaľinen tumen a meren! Bo andre tumare dživesa kerava vareso baro, soske tumen na pačana, kajte tumenge vareko pal oda vakerela.‘ “
Paľis o RAJ phenďa amenge savorenge: ‚Andre odi phuv džana tumare cikne čhavore, pal save phenenas, hoj ena zaile – tumare čhavore, save mek adadžives na džanen, so hin lačho a so na. Lenge la dava a on la zalena.