Sar o Jozef dikhľa peskre phralen, prindžarďa len, ale na diňa lenge oda te džanel a vakerelas lenca zorales sar cudze manušenca. Phučľa lendar: „Khatar avľan?“ On odphende: „Avľam andral e phuv Kanaan, hoj te cinas chaben.“
Ale varesavo sluhas geľa te phenel la Abigajilake, le Nabaloskra romňake: „Dikh, o David bičhaďa le sluhen pal e pušťa, hoj te pozdravinen le Nabal, ale ov pre lende chučiľa avri a dophenďa lenge.
Vašoda tut mištes rozgondoľin, so kereha, bo e pohroma avel pre amaro raj the pre calo leskro kher. Ale le Nabaloha pes na del te vakerel, bo ov hino igen nalačho manuš.“