Akor lenge o dad o Jakob phenďa: „Tumen kamen, hoj te našavav savore mire čhaven? O Jozef imar nane, aňi o Šimeon! A akana mange kamen te lel the le Benjamin? Me som oda, ko cerpinav vaš oda savoro!“
Ale o Jakob phenďa: „Me na mukav mire čhas ode te džal tumenca! Leskro phral o Jozef hino imar mulo a ov ačhiľa korkoro. Som imar phuro a te pes leske vareso ačhiľahas pro drom, pre savo geľanas, ta andre bari žaľa muľomas.“
O Nekzoraleder Del mi presikavel tumenge o jileskeriben, hoj oda manuš te premukel le Benjamin the ole avre phrales. Te mušinav te našavel mire čhaven, mi ačhel pes.“
Andre oda džives pre lende choľisaľuvava, omukava len a garuvava angle lende miro muj. Ena zňičimen, bo pre lende avena but pohromi the pharipena. Paľis peske phenena: ‚Kala pohromi pre amende avle, bo maškar amende nane amaro Del.‘