Me som tuha a chraňinava tut všadzik, kaj ča džaha, a anava tut pale andre kadi phuv. Na omukava tut, medik na kerava oda avke, sar tuke diňom lav, hoj kerava.“
Angloda, sar avľom, sas tut frima a akana tut hin igen but. O RAJ tut požehňinelas všadzik, kaj me džavas. Me mušinav imar te dikhel the pre miri famelija.“
O Jakob šunďa, sar o čhave le Labanoskre peske vakerenas: „O Jakob iľa savoro, so sas amare dadeskro. Savoro peskro barvaľipen dochudňa amare dadestar.“
Te na uľahas manca o Del mire dadengro, o Del le Abrahamoskro, saves o Izak lašarelas, akor čačes tu man na diňalas ňič. Ale o Del dikhľa miro pharipen, sar phares keravas prekal tu buči, a vašoda tut o Del rači pokarhinďa.“
Paľis pes o Jakob mangelas ko Del: „Devla mire phure dadeskro le Abrahamoskro a mire dadeskro le Izakoskro, šun man! Ó, RAJEJA, tu mange phenďal, hoj te džav pale andre miri phuv the ke miri famelija, a diňal man lav, hoj man deha andre savoreste bach.
Mangav tut, le mandar kada daros. Se o Del man andre savoreste požehňinďa a hin man savorestar but.“ Sar les o Jakob but prevakerelas, iľa lestar oda daros.
Odgeľa vašoda, bo ov the o Jakob sas igen barvale a našťi imar bešenas jekhetane. Bo pre odi phuv, andre savi bešenas, sas imar frima chaben prekal lengre stadi.
Cinďom mange but otroken the otrokiňen, sas man the aver sluhi, save uľile andre miro kher, a sas man buter dobitkos the bakre sar savoren, so dživenas anglal mande andro Jeruzalem.
Na kampela lenge te džal kaštenge pre maľa aňi andro veš, bo kerena peske jag le zbraňendar. Občorarena olen, so len občorarenas, a lena o lačhe veci olenge, so lenas lenge, phenel o RAJ, o Adonaj.
Ale te peske gondoľinďahas oda sluhas andre peskro jilo: ‚Miro raj mek but na avela!‘ A chudňahas te marel le sluhen the le služken, chaľahas, piľahas the mačiľahas –