Avke phenďa e Saraj le Abramoske: „Dikh, o RAJ na domukľa, hoj man te el čhave. Dža, pašľuv mira služkaha. Či man na ela latar čhavoro?“ A o Abram priiľa o lava la Sarajakre.
On zviťazinde upral lende vašoda, bo vičinenas ko Del andro mariben. Ov len šunďa avri a pomožinďa lenge, bo pačanas andre leste. Vašoda diňa andre lengre vasta le Hagarijčanen the olen, save lenge pomožinenas.
Sar pes modľinelas ko RAJ, ov šunďa avri leskro mangipen a anďa les pale andro Jeruzalem, andre leskro kraľišagos. Avke o Menaše sprindžarďa, hoj ča o RAJ hino o čačo Del.
Akor vičineha a o RAJ tuke odphenela; mangeha tuke pomoca a ov tuke phenela: ‚Kade som!‘ Paľis sar preačheha te trapinel le manušen, te sikavel pre lende le anguštenca, te vakerel o nalačhe lava,
Ale o aňjelos leske phenďa: „Ma dara tut Zachariaš, bo tiro mangipen hin avrišundo! Tiri romňi e Alžbeta ačhela khabňi, uľola lake muršoro a deha leske o nav Jan.
Diňa kadi vera: „Ó, Nekzoraleder RAJEJA, dikh pre mande, pre tiri služobňička! Dikh pre miro pharipen! Leper tuke pre ma a ma bister pre ma, mangav tut! Te man deha muršores, dava les tuke, RAJEJA, medik ča dživela. Leskre balendar pes e čhuri na chudela.“