صَفَنیا 3:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² از کسی فرمان نمی‌برد، تنبیه نمی‌پذیرد و بر خداوند توکل نمی‌نماید و بر خدای خود نزدیک نمی‌شود.

هزارۀ نو

² از کسی فرمان نمی‌برد، و تأدیب نمی‌پذیرد؛ بر خداوند توکل نمی‌کند، و به خدای خویش نزدیکی نمی‌جوید.

Persian Old Version

² آواز را نمی شنود و تادیب را نمی پذیردو بر خداوند توکل نمی نماید و بر خدای خودتقرب نمی جوید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² شهری که به صدای خداوند گوش نمی‌دهد و اصلاح‌پذیر نیست؛ به خداوند توکل نمی‌کند و به او نزدیک نمی‌شود.

مژده برای عصر جدید

² به صدای خداوند گوش نمی‌دهد و نصیحت نمی‌پذیرد. به خداوند اعتماد نمی‌کند و از او کمک نمی‌طلبد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² به صدای خداوند گوش نمی‌دهد و نصیحت نمی‌پذیرد. به خداوند اعتماد نمی‌کند و از او کمک نمی‌طلبد.

صَفَنیا 3:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

نِحِمیا 9:26

با این همه بر تو فتنه انگیخته و سرکشی کرده، شریعت تو را پشت سر خود انداختند و انبیای تو را که برای ایشان شهادت می‌آوردند تا به سوی تو بازگشت نمایند، کشتند و اهانت بزرگی به عمل آوردند.

مزامیر 10:4

شریر در غرور خود می‌گوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همه فکرهای او این است که خدایی نیست.

مزامیر 50:17

چونکه تو از رهنمود نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

مزامیر 73:28

و امّا مرا نیکوست که به خدا نزدیکی جویم. بر خداوند یَهوْه توکّل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم.

مزامیر 78:22

زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

امثال 1:7

ترس یَهوْه آغاز علم است. لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می‌شمارند.

امثال 5:12

و گویی چرا ادب را نفرت داشتم و دل من تنبیه را خوار شمرد

اِشعیا 1:5

چرا دیگر ضرب یابید و زیاده فتنه نمایید؟ تمامی سر بیمار است و تمامی دل مریض.

اِشعیا 29:13

و خداوند می‌گوید: «چونکه این قوم به دهان خود به من نزدیکی می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجید می‌نمایند، اما دل خود را از من دور کرده‌اند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموخته‌اند.

اِشعیا 31:1

وای بر آنانی که به جهت یاری به مصر فرود آیند و بر اسبان تکیه نمایند و بر ارابه‌ها از آن رو که کثیرند و بر سواران از آن رو که بسیار قوی‌اند، توکل کنند، اما به سوی قدوس اسرائیل نظر نکنند و خداوند را طلب ننمایند.

اِشعیا 43:22

اما تو، ‌ای یعقوب، مرا نخواندی و تو، ‌ای اسرائیل، از من به تنگ آمدی!

اِشعیا 9:12

اَرامیان را از مشرق و فلسطینیان را از مغرب، و ایشان اسرائیل را با دهانی گشاده خواهند خورد. اما با این همه خشم او برگردانیده نشده، و دست او هنوز دراز است.

اِرمیا 13:25

«قرعه تو و سهمی که از جانب من، برای تو سنجیده شده، این است.» خداوند این را می‌گوید. «چونکه مرا فراموش کردی و به دروغ اعتماد نمودی.

اِرمیا 2:30

پسران شما را بی جهت زده‌ام زیرا که ادب نمی‌شوند. شمشیر شما مثل شیر درنده انبیای شما را هلاک کرده است.

اِرمیا 22:21

در حین سعادتمندی تو، به تو سخن گفتم، اما گفتی: ”گوش نخواهم گرفت.“ همین از کودکی عادت تو بوده است که به صدای من گوش ندهی.

اِرمیا 32:33

و پشت به من کرده‌اند و نه روی. و هرچند ایشان را تعلیم دادم، بلکه بارها و بارها تعلیم دادم، لیکن گوش نگرفتند و تنبیه نپذیرفتند.

اِرمیا 35:13

«یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: برو و به مردان یهودا و ساکنان اورشلیم بگو که خداوند می‌گوید: آیا عبرت نمی‌گیرید و به کلام من گوش نمی‌دهید؟

اِرمیا 35:17

بنابراین یهوه خدای صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: اینک من بر یهودا و بر تمامی ساکنان اورشلیم تمامی آن بلا را که درباره ایشان گفته‌ام وارد خواهم آورد، زیرا که به ایشان سخن گفتم و نشنیدند و ایشان را خواندم و مقبول ننمودند.»

اِرمیا 5:3

‌ای خداوند، آیا چشمان تو دنبال راست نیست؟ ایشان را زدی، اما غمگین نشدند. و ایشان را تلف نمودی، اما نخواستند ادب شوند. رویهای خود را از سنگ سختتر گردانیدند، و نخواستند بازگشت نمایند.

حزقیال 22:24

«ای پسر انسان، او را بگو: تو زمینی هستی که پاک نخواهی شد. و باران در روز غضب بر تو نخواهد بارید.

حزقیال 24:13

در ناپاکی‌های تو هرزگی است. چونکه تو را تطهیر نمودم. اما پاک نشدی. بنابراین تا غضب خود را بر تو به پایان نرسانم، دیگر از نجاست خود پاک نخواهی شد.

صَفَنیا 1:6

و آنانی را که از پیروی یهوه منحرف شده‌اند، و آنانی را که از خداوند را نمی‌طلبند و از او درخواست نمی نمایند.»

۲تیموتائوس 3:16

تمامی کتب از الهام خداست و به جهت تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است

عبرانیان 10:22

پس به دل راست، در یقین ایمان، دلهای خود را از وجدان بد زدوده و بدنهای خود را به آب پاک شسته شوی داده، نزدیک بیاییم؛