زَکریا 7:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ «تمامی قوم این سرزمین و کاهنان را خطاب کرده، بگو: هنگامی که در این هفتاد سال، در ماه پنجم و ماه هفتم روزه داشتید و ماتم نمودید، آیا به راستی برای من روزه می‌داشتید؟

هزارۀ نو

⁵ «تمامی مردم این سرزمین و کاهنان را بگو: هنگامی که طی این هفتاد سال در ماههای پنجم و هفتم روزه گرفتید و ماتم کردید، آیا براستی برای من روزه گرفتید؟

Persian Old Version

⁵ «تمامی قوم زمین و کاهنان را خطاب کرده، بگو: چون در این هفتاد سال در ماه پنجم و ماه هفتم روزه داشتید و نوحه گری نمودید، آیا برای من هرگز روزه میداشتید؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ «به قوم و کاهنان بگویید که در این هفتاد سالی که در ماههای پنجم و هفتم روزه می‌گرفتند و سوگواری می‌کردند، برای خاطر من نبود.

مژده برای عصر جدید

⁵ «به تمام مردم و کاهنان این سرزمین بگو که در مدّت هفتاد سالی که در ماههای پنجم و هفتم روزه می‌گرفتید و سوگواری می‌کردید، برای خشنودی من نبود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ «به تمام مردم و کاهنان این سرزمین بگو که در مدّت هفتاد سالی که در ماه‌های پنجم و هفتم روزه می‌گرفتید و سوگواری می‌کردید، برای خشنودی من نبود.

زَکریا 7:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 25:23

و چون تمامی سرداران لشکر با مردان ایشان شنیدند که پادشاه بابل، جِدَلیا را حاکم قرار داده است، ایشان نزد جِدَلیا به مِصفه آمدند، یعنی اسماعیل پسر نَتَّنیا و یوحانان پسر قاریَح و سِرایا پسر تَنحومِت نِطوفاتی و یازَنیا پسر مَعَکاتی با کسان ایشان.

۲پادشاهان 25:25

اما در ماه هفتم واقع شد که اسماعیل پسر نَتَّنیا پسر اِلیشَمَع که از نسل پادشاه بود، به همراه ده نفر آمدند و جِدَلیا را زدند که بمرد و یهودیان و کَلدانیان را نیز که با او در مِصفه بودند، کشتند.

اِشعیا 43:23

گوسفندان قربانی‌های سوختنی خود را برای من نیاوردی و به قربانی‌های خود، مرا احترام ننمودی! با طلبیدن هدایا، باری سنگین بر تو ننهادم و با طلبیدن بخور، تو را خسته نکردم.

اِشعیا 58:3

و می‌گویند: ”چرا روزه داشتیم و ندیدی؟ جانهای خویش را رنجانیدیم و توجه نکردی؟“ اینک شما در روز روزه خویش خوشی خود را می‌یابید و بر کارگران خود ظلم می‌نمایید.

اِرمیا 25:11

و تمامی این سرزمین خراب و ویران خواهد شد و این قوم‌ها هفتاد سال پادشاه بابل را بندگی خواهند نمود.“

اِرمیا 29:10

«و حال خداوند می‌گوید: چون مدت هفتاد سال بابل سپری شود، من از شما دیدار خواهم نمود و سخنان نیکو را که برای شما گفتم، انجام خواهم داد؛ به اینکه شما را به این مکان باز خواهم آورد.

اِرمیا 52:12

در روز دهم ماه پنجم از سال نوزدهم سلطنت نِبوکَدنِصَر پادشاه، شاه بابل، نِبوزَرَدان رئیس جلادان که به حضور پادشاه بابل می‌ایستاد، به اورشلیم آمد.

دانیال 9:2

در سال اول سلطنت او، من دانیال، شماره سالهایی را که کلام خداوند درباره آنها به ارمیای نبی نازل شده بود، از کتب فهمیدم که پیش از تمام شد‌ن ویرانی اورشلیم، هفتاد سال باید بگذرد.

هوشع 7:14

و از دل خود نزد من فریاد نمی‌نمایند، بلکه بر بسترهای خود شیون می‌کنند. برای روغن و شراب جمع شده، بر من فتنه می‌انگیزند.

زَکریا 1:12

و فرشته خداوند جواب داده، گفت: ”ای یهوه صِبایوت، تا به کی بر اورشلیم و شهرهای یهودا که در این هفتاد سال غضبناک می‌بودی، رحمت نخواهی نمود؟“

زَکریا 7:3

و به کاهنانی که در خانه یهوه صِبایوت بودند و به انبیا صحبت نموده، گفتند: «آیا در ماه پنجم می‌باید که من ماتم گیرم و پرهیز ورزم، چنانکه در این سالها کردم؟»

زَکریا 7:4

آنگاه کلام یهوه صِبایوت بر من نازل شده، گفت:

زَکریا 7:6

و هنگامی که می‌خورید و چون می‌نوشید، آیا به جهت خود نمی‌خورید و برای خود نمی‌نوشید؟

زَکریا 8:19

«یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: روزه ماه چهارم و روزه ماه پنجم و روزه ماه هفتم و روزه ماه دهم برای خاندان یهودا به شادمانی و سرور و عیدهای خوش تبدیل خواهد شد. پس راستی و صلح را دوست بدارید.

مَتّی 23:5

و همه کارهای خود را می‌کنند تا مردم ایشان را ببینند. آیه‌دانهای خود را بزرگ و دامنهای قبای خود را پهن می‌سازند

مَتّی 6:16

«اما چون روزه‌ دارید، مانند ریاکاران ترشرو مباشید، زیرا که چهره خود را تغییر می‌دهند تا در نظر مردم روزه‌دار نشان دهند. به راستی به شما می‌گویم اجر خود را یافته‌اند.

مَتّی 6:2

پس چون صدقه دهی، پیش خود شیپور منواز، چنانکه ریاکاران در کنیسه‌ها و بازارها می‌کنند، تا مردم تعریفشان کنند. به راستی به شما می‌گویم اجر خود را یافته‌اند.

مَتّی 6:5

«و چون عبادت کنی، مانند ریاکاران مباش. زیرا خوش دارند که در کنیسه‌ها و گوشه‌های کوچه‌ها ایستاده، دعا کنند تا مردم ایشان را ببینند. به راستی به شما می‌گویم اجر خود را دریافت کرده‌اند.

۱قرنتیان 10:31

پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هر چه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.

۲قرنتیان 5:15

و برای همه مرد تا آنانی که زنده‌اند، از این به بعد برای خود زندگی نکنند، بلکه برای او که برای ایشان مرد و برخاست.

کولسیان 3:23

و آنچه کنید، از دل کنید به خاطر خداوند نه به خاطر انسان.