زَکریا 12:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ وحی کلام خداوند درباره اسرائیل. این سخن خداوند است که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را در درون او سرشت.

هزارۀ نو

¹ وحی کلام خداوند دربارۀ اسرائیل: خداوند که آسمانها را گسترانید و زمین را پی افکند و روح انسان را در اندرون او سرشت، چنین می‌فرماید:

Persian Old Version

¹ وحی کلام خداوند درباره اسرائیل. قول خداوند است که آسمانها راگسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را دراندرون او ساخت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ این است پیام خداوند برای اسرائیل. خداوند که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را در درونش قرار داد، چنین می‌گوید:

مژده برای عصر جدید

¹ کلام خداوند، آن خدایی که آسمانها را برافراشت و بنیاد زمین را بنا نهاد و به انسان زندگی بخشید، دربارهٔ اسرائیل می‌فرماید:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ کلام خداوند، آن خدایی که آسمان‌ها را برافراشت و بنیاد زمین را بنا نهاد و به انسان زندگی بخشید، دربارۀ اسرائیل می‌گوید:

زَکریا 12:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 1:8

و خدا فلک را آسمان نامید. و شام بود و صبح بود، روز دوم.

پیدایش 2:7

یَهوْه، خدا پس آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی او روح حیات دمید، و آدم موجودی زنده شد.

ایّوب 26:7

شمال را بر خلاء پهن می‌کند، و زمین را بر نیستی آویزان می‌سازد.

ایّوب 37:18

آیا مثل او می‌توانی فلک را بگسترانی که مانند آینه ریخته شده استوار است؟

مزامیر 104:2

خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای. آسمان را چون خیمه گسترانیده‌ای،

مزامیر 134:3

خداوند که آسمان و زمین را آفرید، تو را از صهیون برکت خواهد داد.

جامعه 12:7

و خاک به زمین برگردد به طوری که بود. و روح نزد خدا که آن را بخشیده بود، بازگشت نماید.

اِشعیا 40:12

کیست که آبها را به کف دست خود سنجیده و افلاک را با وجب اندازه کرده و غبار زمین را در پیمانه گنجانیده و کوه‌ها را به قپان و تپه‌ها را به ترازو وزن نموده است؟

اِشعیا 40:22

او است که بر کره زمین نشسته است و ساکنانش مثل ملخ می‌باشند. اوست که آسمانها را مثل پرده می‌گستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سکونت پهن می‌کند.

اِشعیا 42:5

یهوه خدا که آسمانها را آفرید و آنها را پهن کرد و زمین و ثمرات آن را گسترانید و نَفَس را به قومی که در آن باشند و روح را بر آنانی که در آن گام برمی‌دارند، چنین می‌گوید:

اِشعیا 44:24

خداوند که ولی تو است و تو را از رحم سرشته است، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و همه ‌چیز را ساختم. آسمانها را به تنهایی گسترانیدم و زمین را پهن کردم و با من که بود.

اِشعیا 45:12

من زمین را ساختم و انسان را بر آن آفریدم. دستهای من آسمانها را گسترانید و من تمامی لشکرهای آنها را امر فرمودم.

اِشعیا 45:18

زیرا یهوه آفریننده آسمان که خدا است، که زمین را سرشت و ساخت و آن را استوار نمود و آن را بی جهت نیافرید، بلکه به جهت سکونت شکل بخشید، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و دیگری نیست.

اِشعیا 48:13

به راستی دست من بنیاد زمین را نهاد و دست راست من آسمانها را گسترانید. وقتی که آنها را می خوانم، با هم به پا می‌خیزند.

اِشعیا 51:13

خداوند را که آفریننده تو است، فراموش کرده‌ای، که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد؛ دائم تمامی روز از خشم ستمکار وقتی که به جهت هلاک کردن آماده می‌شود، می‌ترسی. و خشم ستمکار کجا است؟

اِشعیا 57:16

زیرا که تا به ابد دشمنی نخواهم نمود و همیشه خشم نخواهم کرد، مبادا روحها و جانهایی که من آفریدم، به حضور من ضعف به هم رسانند.

اِرمیا 10:12

او زمین را به قوت خود ساخت و جهان را به حکمت خویش استوار نمود و آسمان را به عقل خود گسترانید.

اِرمیا 30:10

پس خداوند می‌گوید: «ای خادم من یعقوب، مترس! و ای اسرائیل، هراسان مباش! زیرا اینک من تو را از جای دور و نسل تو را از سرزمین اسیری ایشان خواهم رهانید و یعقوب مراجعت نموده، در آسایش و امنیت خواهد بود و کسی او را نخواهد ترسانید.

اِرمیا 30:16

بنابراین آنانی که تو را می‌بلعند، بلعیده خواهند شد و آنانی که تو را به تنگ می‌آورند، تمامی به اسیری خواهند رفت. و آنانی که تو را تاراج می‌کنند، تاراج خواهند شد و همه غارت کنندگانت را به غارت تسلیم خواهم کرد.

اِرمیا 38:16

آنگاه صِدقیای پادشاه برای اِرمیا مخفیانه قسم خورده، گفت: «به حیات یهوه که این‌ جان را برای ما آفرید قسم، که تو را نخواهم کشت و تو را به ‌دست این کسانی که قصد جان تو دارند، تسلیم نخواهم کرد.»

اِرمیا 50:34

اما قیّم ایشان که اسم او یهوه صِبایوت می‌باشد، نیرومند است و به داد ایشان به یقین خواهد رسید و سرزمین را آرامی خواهد بخشید و ساکنان بابل را ناآرام خواهد ساخت.»

اِرمیا 51:15

اوست که زمین را به قوت خود ساخت و جهان را به حکمت خویش استوار نمود. و آسمانها را به عقل خود گسترانید.

سوگنامه 2:14

انبیای تو رویاهای دروغ و پوچ برایت دیده‌اند و گناهانت را نمایان نکرده‌اند تا تو را از اسیری برگردانند، بلکه وحی دروغین و گمراه کننده برای تو دیده‌اند.

حزقیال 18:4

اینک همه جانها از آنِ منند، چنانکه جان پدر است، همچنین جان پسر نیز، هر دوی آنها از آنِ من می‌باشند. هر کسی ‌که گناه ورزد، او خواهد مرد.

یوئیل 3:19

مصر ویران خواهد شد و اِدوم به بیابان بایر تبدیل خواهد گردید، به خاطر ظلمی که بر پسران یهودا نمودند و خون بی‌گناهان را در زمین ایشان ریختند.

یوئیل 3:21

و خونریزی ایشان را که پاک نساخته بودم، پاک خواهم ساخت و یهوه در صَهیون ساکن خواهد شد.»

زَکریا 9:1

وحی کلام خداوند به ضد سرزمین حَدراخ است. و دمشق محل آن می‌باشد، زیرا که نگاه انسان، و نگاه تمامی قبایل اسرائیل، به سوی خداوند است.

مَلاکی 1:1

وحی کلام خداوند درباره اسرائیل به واسطه ملاکی.

اعداد 16:22

پس ايشان به روی در‌ افتاده، گفتند: «ای خدا که خدای روحهای تمام بشر هستی، آيا يک نفر گناه ورزد و بر تمام جماعت غضبناک شوي؟»

عبرانیان 12:9

و دیگر پدران جسم خود را وقتی داشتیم که ما را تنبیه می‌نمودند و ایشان را احترام می‌نمودیم، آیا از طریق برتر پدر روحها را اطاعت نکنیم تا زنده شویم؟