Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




زَکریا 1:6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

6 آیا کلام و قوانین من که به خادمان خود انبیا امر فرموده بودم، آیا پدران شما را در نگرفت؟ و چون ایشان بازگشت نمودند، گفتند: چنانکه یهوه صِبایوت قصد نمود که مطابق راهها و کارهای ما به ما عمل نماید، همچنان به ما عمل نموده است.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

6 آیا کلام و فرایض من که به خادمان خود انبیا امر فرموده بودم، پدران شما را درنگرفت؟ پس آنها بازگشت کرده، گفتند: چنانکه خداوند لشکرها قصد نمود بر طبق راهها و اعمال ما با ما رفتار کند، به همان سان با ما عمل کرده است.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

6 لیکن کلام و فرایض من که به بندگان خود انبیاامرفرموده بودم، آیا پدران شما را در نگرفت؟ وچون ایشان بازگشت نمودند، گفتند چنانکه یهوه صبایوت قصد نمود که موافق راهها و اعمال ما به ما عمل نماید همچنان به ما عمل نموده است.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

6 آنها همگی مردند، ولی آنچه توسط خادمان خود انبیا گفته بودم، بر اجدادتان واقع شد. ایشان سرانجام بازگشت نموده گفتند: خداوند لشکرهای آسمان ما را به سزای اعمالمان رسانیده و آنچه را که به ما اخطار نموده بود، همان را انجام داده است.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

6 امّا کلام و احکام من ابدی و جاودانی است. احکام و دستورات خود را که توسط بندگانم یعنی انبیا، به نیاکان شما دادم، ولی آنها توجّهی نکردند در نتیجه متحمّل عذاب شدند. سرانجام آنها توبه کردند و گفتند: 'خداوند متعال ما را به سزای کارهای ما رسانید و هشدارهایی را که به ما داده بود عملی کرد.'»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

6 امّا کلام و احکام من ابدی و جاودانی است. احکام و دستورات خود را توسط بندگانم، یعنی انبیا، به نیاکان شما دادم، ولی آن‌ها توجّهی نکردند؛ درنتیجه متحمّل عذاب شدند. سرانجام آن‌ها توبه کردند گفتند، 'خداوند متعال ما را به سزای کارهای ما رسانید و هشدارهایی را که به ما داده بود، عملی کرد.'»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




زَکریا 1:6
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

این کلام خداوند بود که آن را به ییهو خطاب کرده، گفت: «پسران تو تا پشت چهارم بر تخت اسرائیل خواهند نشست.» پس همچنین به وقوع پیوست.


برگردید و بی‌انصافی نباشد، برگردید، زیرا حقانیت من مطرح است.


و شمار تیراندازان و زورمندان پسران قیدار اندک خواهد گردید، چونکه یهوه خدای اسرائیل این را گفته است.»


که سخنان بندگان خود را برقرار می‌دارد و مشورت قاصدان خویش را به انجام می‌رساند، که درباره اورشلیم می‌گوید:: ”مسکون خواهد شد“ و درباره شهرهای یهودا که ”بنا خواهد شد“ و ”خرابی‌های آن را برپا خواهم داشت.“


«ای تمامی تشنگان، نزد آبها بیایید و همه شما که نقره ندارید، بیایید بخرید و بخورید. بیایید و شراب و شیر را بی‌نقره و بی قیمت بخرید.


همچنان خواهد بود کلام من که از دهانم صادر گردد. نزد من بی‌ثمر نخواهد برگشت، بلکه آنچه را که خواستم، به جا خواهد آورد و برای آنچه به انجامش فرستادم، کامیاب خواهد گردید.


غضب خداوند تا مقاصد دل او را به جا نیاورد و به انجام نرساند، برنخواهد گشت. در روزهای آخر این را نیکو خواهید فهمید.


لیکن اگر شما مرا به قتل رسانید، یقین بدانید که خون بی‌گناهی را بر خود و بر این شهر و ساکنانش وارد خواهید آورد. زیرا به راستی خداوند مرا نزد شما فرستاده است تا همه این سخنان را به گوش شما برسانم.»


پس در ماه هفتم همانسال حَنَنیای نبی مرد.


اینک سنگرها به شهر رسیده است تا آن را تسخیر نمایند، و شهر به ‌دست کلدانیانی که با آن جنگ می‌کنند، به شمشیر و قحطی و طاعون تسلیم می‌شود. آنچه گفته بودی، واقع شده است و اینک تو آن را می‌بینی.


«طوماری دیگر برای خود باز گیر و همه سخنان اولین را که در طومار نخستین که یِهویاقیم پادشاه یهودا آن را سوزانید، بر آن بنویس.


«برو و عِبِدمِلِک حَبَشی را خطاب کرده، بگو: ”یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌فرماید: اینک کلام خود را بر این شهر به بلا وارد خواهم آورد و نه به خوبی، و در آن روز در نظر تو واقع خواهد شد.


‌ای مردان یهودا، و ساکنان اورشلیم، خود را برای خداوند ختنه سازید، و غُلفه دلهای خود را دور کنید، مبادا شدت خشم من به خاطر بدی کارهای شما مثل آتش صادر شده، بسوزاند و کسی آن را خاموش نتواند کرد.


«یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌فرماید: شما تمامی بلایی را که من بر اورشلیم و تمامی شهرهای یهودا وارد آوردم، دیدید که اینک امروز خراب شده است و ساکنی در آنها نیست.


لیکن شماره اندکی از شمشیر رهایی یافته، از سرزمین مصر به سرزمین یهودا مراجعت خواهند نمود و تمامی باقیماندگان یهودا که به جهت سکونت در آنجا به سرزمین مصر رفته‌اند، خواهند دانست که کلام چه کسی عملی خواهد شد، کلام من یا کلام ایشان!


و خداوند می‌گوید: این است نشانه برای شما که من در اینجا به شما مجازات خواهم رسانید تا بدانید که کلام من درباره شما به یقین برای بدی عملی خواهد شد.


بنابراین خشم و غضب من ریخت و بر شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم شعله‌ور گردید که آنها مثل امروز خراب و ویران گردیده است.


بنابراین یهوه خدای صِبایوت چنین می‌گوید: «چونکه این کلام را گفتید، همانا من کلام خود را در دهان تو آتش و این قوم را هیزم خواهم ساخت و ایشان را خواهد سوزانید.


یهوه عادل است، زیرا که من از فرمان او عصیان ورزیده‌ام. ای تمامی قومها، بشنوید و غم مرا مشاهده نمایید! دوشیزگان و جوانان من به اسیری رفته‌اند.


یهوه آنچه را که قصد نموده است به جا آورده و کلامی را که از دوران قدیم فرموده بود، به انجام رسانیده، آن را هلاک کرده و شفقت ننموده است. و دشمنت را بر تو مسرور گردانیده، شاخ خصمانت را برافراشته است.


و بگوییم: «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.


و در آنجا راههای خود و تمامی کارهای خویش را که خود را به آنها نجس ساخته‌اید، به یاد خواهید آورد. و از همه کارهای شرم آور که کرده‌اید، از خود نفرت خواهید کرد.


و او مرا گفت: «ای پسر انسان، این استخوانها، تمامی خاندان اسرائیل می‌باشند. اینک ایشان می‌گویند: ”استخوانهای ما خشک شد و امید ما از بین رفت و خودمان ریشه​کن گشتیم!“


این همه بر نِبوکَدنِصَر پادشاه واقع شد.


اِفرایم در روز تنبیه ویران خواهد شد. در میان قبایل اسرائیل، آنچه را که یقین است، اعلام نمودم.


تمامی شرارت ایشان در جِلجال است، زیرا که در آنجا از ایشان نفرت داشتم. پس ایشان را به خاطر کارهای زشت ایشان از خانه خود خواهم راند و ایشان را دیگر دوست نخواهم داشت، چونکه تمامی سروران ایشان فتنه‌انگیزند.


تمامی گناهکاران قوم من که می‌گویند: ”بلا به ما نخواهد رسید و ما را در نخواهد گرفت،“ به شمشیر خواهند مرد.


در روز بیست و چهارم ماه یازدهم که ماه شِباط باشد، از سال دوم داریوش، کلام خداوند بر زِکَریا پسر بِرِکیا پسر عِدّوی نبی نازل شده، گفت:


و شما برگشته، در میان عادلان و شریران و در میان کسانی که خدا را خدمت می‌نمایند و کسانی که او را خدمت نمی‌نمایند، تشخیص خواهید داد.


خدا انسان نيست که دروغ بگويد. و از پسران آدم نيست که به اراده خود تغيير بدهد. آيا او سخنی گفته باشد و نکند؟ يا چيزی فرموده باشد و استوار ننمايد؟


و اگر چنين نکنيد اينک به خداوند گناه ورزيده‌ايد، و بدانيد که گناه شما، شما را درخواهد گرفت.


و به همان طوری که قصد نمودم که با ايشان رفتار نمايم، با شما رفتار خواهم نمود.»


آسمان و زمین زایل خواهد شد، لیکن سخنان من هرگز زایل نخواهند شد. (متّی 24‏:37‏-39 ؛ لوقا 17‏:26 و 27)


و اما اگر صدای يهوه خدای خود را نشنوی تا هوشيار شده، همه اوامر و قوانین او را که من امروز به تو امر می‌فرمايم به جا آوری، آنگاه تمامی اين لعنتها به تو خواهد رسيد، و تو را خواهد دريافت.


و تمامی اين برکتها به تو خواهد رسيد و تو را خواهد دريافت، اگر صدای یهوه خدای خود را بشنوي.


و به هر‌ چه دست خود را برای عمل نمودن دراز می‌کنی، خداوند بر تو لعنت و اضطراب و سرزنش خواهد فرستاد تا به زودی هلاک و نابود شوی، به خاطر بدی کارهايت که به آنها مرا ترک کرده‌اي.


و تمامی اين لعنتها به تو خواهد رسيد و تو را دنبال کرده، از تو پیشی خواهد گرفت تا هلاک شوی، از اين جهت که سخن يهوه خدايت را گوش ندادی تا اوامر و فرايضی را که به تو امر فرموده بود، نگاه داري.


لیکن شما‌ ای برادران، در ظلمت نیستید تا آن روز چون دزد بر شما آید،


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ