غزل غزلها 5:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² من در خواب هستم اما دلم بیدار است. آواز محبوب من است که در را می‌کوبد و می‌گوید: «از برای من باز کن، ‌ای خواهر من! ای محبوبه من و کبوترم و ‌ای کامل من! زیرا که سر من از شبنم و زلفهایم از قطرات شب پر است.»

هزارۀ نو

² من خوابیده بودم، اما دلم بیدار بود. هان دلداده‌ام بر در زد و گفت: «در بر من بگشا، ای خواهرم، ای نازنینم! ای کبوتر من، ای گُلِ بی‌خارم! زیرا سَرم از شبنم خیس است و موهایَم از قطرات شب، مرطوب!»

Persian Old Version

² من در خواب هستم اما دلم بیدار است. آوازمحبوب من است که در را میکوبد (و میگوید): «از برای من باز کنای خواهر من! ای محبوبه من وکبوترم وای کامله من! زیرا که سر من از شبنم و زلفهایم از ترشحات شب پر است.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² می‌خوابم، اما دلم آرام ندارد. صدای محبوبم را می‌شنوم که بر در کوبیده، می‌گوید: «باز کن ای محبوبهٔ من و ای دلدار من، ای کبوتر من که در تو عیبی نیست. سرم از ژالهٔ شبانگاهی خیس شده و شبنم بر موهایم نشسته است.»

مژده برای عصر جدید

² من خواب هستم، امّا دلم بیدار است. در عالم خواب صدای محبوبم را می‌شنوم که در می‌زند و می‌گوید: «در را بازکن ای عزیز من، ای عشق من، ای کبوتر من و ای آنکه در جمال و زیبایی کامل هستی، زیرا سرم از شبنم سحرگاهی و حلقه‌های مویم از نم‌نم باران شب، ‌تَر است.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² من خواب هستم، امّا دلم بیدار است. صدای محبوبم را می‌شنوم که در می‌زند و می‌گوید: «در را بازکن، ای عزیز من، ای عشق من، ای کبوتر من، و ای آنکه از هر جهت کامل هستی، زیرا سرم از شبنم سحرگاهی و حلقه‌های مویم از نم‌نم باران شب، ‌خیس است.»

غزل غزلها 5:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 29:20

پس یعقوب برای راحیل هفت سال خدمت کرد. و به سبب محبتی که به او داشت، در نظرش چند روزی بیش ننمود.

مزامیر 119:1

خوشا‌ به ‌حال کاملان طریق که مطابق شریعت خداوند گام برمی‌دارند.

مزامیر 81:10

من یَهوْه، خدای تو هستم که تو را از زمین مصر برآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پر خواهم ساخت.

امثال 23:26

‌ای پسرم، دل خود را به من بده و چشمان تو به راه‌های من شاد باشد.

غزل غزلها 1:16

اینک تو زیبا و شیرین هستی‌، ای محبوب من و تخت ما هم سبز است.

غزل غزلها 2:10

محبوب من مرا خطاب کرده، گفت: «ای محبوبه من، و ‌ای زیبایی من، برخیز و بیا.

غزل غزلها 2:14

‌ای کبوتر من، که در شکافهای صخره و در پوشش سنگهای خارا هستی، چهره خود را به من بنما و آوازت را به من بشنوان، زیرا که صدای تو لذیذ و چهره‌ات خوشنما است.

غزل غزلها 2:8

صدای محبوب من است، اینک بر کوه‌ها جَستان و بر تپه‌ها خیزان می‌آید.

غزل غزلها 3:1

شبانگاه در بستر خود او را که جانم دوست می‌دارد طلبیدم. او را جستجو کردم، اما نیافتم.

غزل غزلها 4:7

‌ای محبوبه من، تو به تمامی زیبایی. در تو عیبی نیست.

غزل غزلها 4:9

‌ای خواهر و عروس من، دلم را به یکی از چشمانت و به یکی از گردنبندهای گردنت ربودی.

غزل غزلها 5:11

سر او طلای خالص است. زلفهایش به هم پیچیده و مانند زاغ سیاه‌فام است.

غزل غزلها 5:6

به جهت محبوب خود باز کردم، اما محبوبم روگردانیده، رفته بود. چون او سخن می‌گفت، جان از من به در شده بود. او را جستجو کردم و نیافتم. او را خواندم و جوابم نداد.

غزل غزلها 6:9

اما کبوتر من و کامل من بی‌همتاست. او یگانه مادر خویش و عزیزترین آن کس است که او را بزاد. دختران او را دیده، خجسته‌اش گفتند؛ ملکه‌ها و مُتَعِه‌ها بر او نگریستند و او را تحسین نمودند.

غزل غزلها 7:9

و دهان تو مانند بهترین شراب. به ملایمت فرو رود و بر لبهای خفتگان جاری می‌شود.

غزل غزلها 8:7

آبهای بسیار محبت را خاموش نتواند کرد و سیلها آن را نتواند فرو نشانید. اگر کسی تمامی اموال خانه خویش را برای محبت بدهد آن را به یقین خوار خواهند شمرد.

اِشعیا 50:6

پشت خود را به زنندگان و رُخسار خود را به آنان که ریش مرا کندند؛ روی خود را از رسوایی و آب دهان پنهان نکردم.

اِشعیا 52:14

چنانکه بسیاری از تو در شگفتی بودند، از آن جهت که منظر او از مردمان و صورت او از آدمیان بیشتر تباه گردیده بود.

دانیال 8:18

و حینی که او با من سخن می‌گفت، من بر روی خود بر زمین در خواب سنگین می‌بودم. و او مرا لمس نموده، در جایی که بودم، برپا داشت.

زَکریا 4:1

و فرشته‌ای که با من صحبت می‌نمود، برگشته، مرا مثل شخصی که از خواب بیدار شود، بیدار کرد،

مَتّی 7:8

زیرا هر‌ که بطلبد، یابد و کسی ‌که بجوید، به دست آورد و هر‌ که بکوبد، برای او گشوده شود.

مَتّی 8:17

تا سخنی که به زبان اِشَعیای نبی گفته شده بود، به انجام رسد که «او ضعف‌های ما را گرفت و مرض‌های ما را برداشت.» (متّی 8‏:19‏-22 ؛ لوقا 9‏:57‏-60)

مَرقُس 1:35

بامدادان عیسی قبل از سپیدهٔ صبح برخاسته، بیرون رفت و به محل خلوتی آمده، در آنجا به دعا مشغول شد.

لوقا 22:44

پس به رنجی جانکاه افتاده به جدیّتی بیشتر دعا کرد، چنانکه عرق او مثل قطرات خون بود که بر زمین می‌ریخت.

لوقا 6:12

و در آن روزها بر فراز کوه برآمد تا عبادت کند و آن شب را در عبادت خدا به صبح آورد.

لوقا 9:32

امّا پطرس و رفقایش را خواب در ربود. پس بیدار شده جلال او و آن دو مرد را که با وی بودند، دیدند.

یوحنا 10:4

و وقتی که گوسفندان خود را بیرون برد، پیش روی ایشان می رود و گوسفندان از عقب او می‌روند، زیرا که صدای او را می‌شناسند.

غلاطیان 2:20

با مسیح مصلوب شده‌ام، ولی زندگی می‌کنم لیکن نه من بعد از این، بلکه مسیح در من زندگی می‌کند. و زندگانی که اکنون در جسم می‌کنم، به ایمان بر پسر خدا می‌کنم که مرا محبّت نمود و خود را برای من داد.

افسسیان 5:14

بنابراین می‌گوید: ‌ «ای تو که خوابیده‌ای، بیدار شده، از مردگان برخیز تا مسیح بر تو درخشد.»

مکاشفه 14:4

اینانند آنانی که با زنان آلوده نشدند، زیرا که باکره هستند؛ و آنانند که برّه را هر کجا می‌رود، پیروی می‌کنند و از میان مردم خریده شده‌اند تا نوبر برای خدا و برّه باشند.

مکاشفه 3:20

اینک بر در ایستاده می‌کوبم؛ اگر کسی صدای مرا بشنود و در را باز کند، به درون خواهم آمد و با او شام خواهم خورد و او نیز با من.

مکاشفه 3:4

«لیکن در ساردِس اسمهای چند داری که لباس خود را نجس نساخته‌اند و در لباس سفید با من قدم خواهند زد، زیرا که سزاوار هستند.