غزل غزلها 4:8 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ بیا با من از لبنان، ‌ای عروس، با من از لبنان بیا. از قله اَمانه از قله سِنیر و حَرمون، از غارهای شیرها و از کوه‌های پلنگها نگاه کن.

هزارۀ نو

⁸ با من از لبنان بیا، ای عروسم؛ با من از لبنان بیا! از قُلۀ اَمانَه و از بلندای سِنیر و حِرمون، از کُنام شیران و کوه‌های پلنگان به زیر بیا!

Persian Old Version

⁸ بیا با من از لبنانای عروس، با من ازلبنان بیا. از قله امانه از قله شنیر و حرمون ازمغاره های شیرها و از کوههای پلنگها بنگر.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ ای عروس من، با من بیا. از بلندیهای لبنان، از قلۀ اَمانه و از فراز سنیر و حرمون، جایی که شیران و پلنگان لانه دارند، به زیر بیا.

مژده برای عصر جدید

⁸ ای عروس من، با من از لبنان بیا. از فراز کوه لبنان و امانه و از قلّهٔ کوههای سنیر و حرمون، جایی که بیشه شیر و پلنگ است، پایین بیا.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ ای عروس من، با من از لبنان بیا. از فراز کوه لبنان و اَمانَه و از قلّۀ کوه‌های اَمانَه و سنیر و حِرمون، جایی که بیشه شیر و پلنگ است، پایین بیا.

غزل غزلها 4:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 4:33

او از درختان سخن گفت، از سرو آزاد لبنان تا بوته‌های کوچک زوفا که بر دیوارها می‌روید. او از حیوانات و پرندگان و خزندگان و ماهیان نیز سخن گفت.

۲پادشاهان 5:12

آیا اَبانه و فَرفَر، نهرهای دمشق، از تمامی آبهای اسرائیل بهتر نیست؟ آیا در آنها شست و شو نکنم تا پاک شوم؟» پس برگشته، با خشم رفت.

۱تواریخ 5:23

مردمان نصف قبیله مَنَسی در آن زمين ساکن شده، از باشان تا بَعَل‌حِرمون و سِنير و کوه حِرمون زياد شدند.

مزامیر 45:10

‌ای دختر، بشنو و ببین و گوش خود را فرادار. و قوم خود و خانه پدرت را فراموش کن،

مزامیر 72:16

و فراوانی غلّه در زمین بر قلّه کوه‌ها خواهد بود؛ ثمره آن مثل لبنان خواهد بود؛ و اهل شهرها مثل علف صحرا شکوفه خواهند زد.

مزامیر 76:1

خدا در یهودا معروف است و نام او در اسرائیل عظیم!

مزامیر 76:4

تو جلیل هستی و مجید، زیاده از کوه‌های یغما!

مزامیر 89:12

شمال و جنوب را تو آفریده‌ای. تابور و حِرمون به نام تو شادی می‌کنند.

امثال 9:6

جهالت را ترک کرده، زنده بمانید و به طریق فهم رفتار نمایید.»

غزل غزلها 2:13

درخت انجیر میوه خود را می‌رساند و موها گل آورده، رایحه خوش می‌دهد. ای محبوبه من، و ‌ای زیبایی من، برخیز و بیا!»

غزل غزلها 5:1

ای خواهر و عروس من، به باغ خود آمدم. مُر خود را با عطرهایم چیدم. شانه عسل خود را با عسل خویش خوردم. شراب خود را با شیر خویش نوشیدم. ای دوستان، بخورید و ‌ای یاران، بنوشید و به سیری بیاشامید.

غزل غزلها 7:11

بیا‌، ای محبوب من، به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساکن شویم.

اِشعیا 62:5

زیرا چنانکه مردی جوان دوشیزه‌ای را به زنی خویش در می‌آورد، هم چنان پسرانت تو را همسر خود خواهند ساخت و چنانکه داماد از عروس به وجد می‌آید، همچنان خدایت از تو شادمان خواهد بود.

حزقیال 27:5

همه تخته‌هایت را از صنوبر سِنیر ساختند و سرو آزاد لبنان را گرفتند تا دکلها برای تو بسازند.

یوحنا 12:26

اگر کسی مرا خدمت کند، مرا پیروی بکند و جایی که من می‌باشم آنجا خادم من نیز خواهد بود؛ و هر ‌که مرا خدمت کند، پدر او را حرمت خواهد داشت.

تثنیه 3:25

تمنا اينکه عبور نمايم و سرزمين نيکو را که به آن طرف اُردن است و اين کوه نيکو و لبنان را ببينم.“

تثنیه 3:9

و اين حِرمون را صيدونيان سیريون، و اموريان آن را سِنير می‌خوانند.

یوشع 12:1

و اينانند شاهان آن سرزمين که قوم اسرائیل ایشان را کشتند و سرزمين ايشان را به آن طرف اُردن به سوی طلوع آفتاب از وادی اَرنون تا کوه حِرمون، و تمامی عَرَبه شرقی را متصرف شدند.