غزل غزلها 4:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ ‌ای عروس من، لبهای تو عسل را می‌چکاند. زیر زبان تو عسل و شیر است و بوی لباست مثل بوی لبنان است.

هزارۀ نو

¹¹ ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکد؛ زیر زبانت، شیر و شهد است، و رایحۀ خوش جامه‌ات، همچون عطرِ لبنان!

Persian Old Version

¹¹ ای عروس من، لبهای تو عسل را میچکاند زیر زبان تو عسل و شیر است و بوی لباست مثل بوی لبنان است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ از لبان تو عسل می‌چکد و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است. بوی لباس تو همچون رایحهٔ دل‌انگیز درختان لبنان است.

مژده برای عصر جدید

¹¹ ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکد و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است. بوی لباست مانند عطر دلاویز درختان لبنان است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکد و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است. بوی لباست مانند عطر دل‌انگیز درختان لبنان است.

غزل غزلها 4:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 27:27

پس نزدیک آمده، او را بوسید و رایحه لباس او را بوییده، او را برکت داد و گفت: «به یقین بوی پسر من، مانند بوی صحرایی است که خداوند آن را برکت داده باشد.

مزامیر 19:10

از طلا مرغوب‌تر و از زر خالص بسیار. از شهد شیرین‌تر و از قطرات شانه عسل.

مزامیر 45:8

همه رختهای تو مُر و عود و دارچین است، از قصرهای عاج که به تارها، تو را خوش ساختند.

مزامیر 92:13

آنانی که در خانه خداوند غرس شده‌اند، در صحنهای خدای ما خواهند شکفت.

امثال 16:24

سخنان پسندیده مثل ‌شانه عسل است، برای جان شیرین است و برای استخوان‌ها شفادهنده.

امثال 5:2

تا تدابیر را محافظت نمایی و لب‌هایت معرفت را نگاه دارد.

امثال 5:3

زیرا که لب‌های زن اجنبی عسل را می چکاند و دهان او از روغن ملایمتر است.

غزل غزلها 4:10

‌ای خواهر و عروس من، محبتهایت چه بسیار لذیذ است. محبتهایت از شراب چه بسیار نیکوتر است و بوی عطرهایت از تمامی عطرها.

غزل غزلها 4:3

لبهایت مثل رشته قرمز و دهانت زیبا است و شقیقه‌هایت از پس روبند تو، مانند پاره انار است.

غزل غزلها 5:1

ای خواهر و عروس من، به باغ خود آمدم. مُر خود را با عطرهایم چیدم. شانه عسل خود را با عسل خویش خوردم. شراب خود را با شیر خویش نوشیدم. ای دوستان، بخورید و ‌ای یاران، بنوشید و به سیری بیاشامید.

غزل غزلها 5:13

رخسارهایش مثل باغچه خوشبو و مُشک‌فشان می‌باشد. لبهایش سوسنها است که از آنها مُر خالص می‌چکد.

غزل غزلها 7:9

و دهان تو مانند بهترین شراب. به ملایمت فرو رود و بر لبهای خفتگان جاری می‌شود.

اِشعیا 7:15

او کره و عسل خواهد خورد تا آنگاه که ترک کردن بدی و اختیار کردن خوبی را بداند.

هوشع 14:2

با خود سخنان گرفته، به سوی خداوند بازگشت نمایید و او را گویید: «گناه را به تمامی ببخش، و ما را به لطف قبول فرما، پس گوساله‌های لبهای خویش را تقدیم خواهیم نمود.

عبرانیان 13:15

پس به‌وسیلهٔ او قربانی سپاس را به خدا تقدیم کنیم، یعنی ثمرهٔ لبهایی را که به اسم او معترف باشند.