غزل غزلها 2:14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ ‌ای کبوتر من، که در شکافهای صخره و در پوشش سنگهای خارا هستی، چهره خود را به من بنما و آوازت را به من بشنوان، زیرا که صدای تو لذیذ و چهره‌ات خوشنما است.

هزارۀ نو

¹⁴ ای کبوتر من، که در شکافهای صخره و جایهای مخفی تخته‌سنگ‌هایی، چهرۀ خود را بر من بنما، و آوازت را به من بشنوان، زیرا که آوازت شیرین است، و چهره‌ات دلربا!

Persian Old Version

¹⁴ ای کبوتر من که در شکافهای صخره و درستر سنگهای خارا هستی، چهره خود را به من بنما و آوازت را به من بشنوان زیرا که آواز تو لذیذو چهره ات خوشنما است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ ای کبوتر من که در شکاف صخره‌ها و پشت سنگها پنهان هستی، بگذار صدای شیرین تو را بشنوم و صورت زیبایت را ببینم.

مژده برای عصر جدید

¹⁴ ای کبوتر من که در شکاف صخره‌ها و در پشت سنگها پنهان شده‌ای، بگذار که روی تو را ببینم و صدایت را بشنوم، زیرا صدایت سحرانگیز و روی تو قشنگ است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ ای کبوتر من که در شکاف صخره‌ها و در پشت سنگ‌ها پنهان شده‌ای، بگذار که روی تو را ببینم و صدای تو را بشنوم، زیرا صدایت شیرین و چهرهٔ تو دلربا است.

غزل غزلها 2:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 9:16

اگر او را می‌خواندم و مرا جواب می‌داد، باور نمی کردم که صدای مرا شنیده است.

مزامیر 110:3

قوم تو در روز قوّت تو، هدایای اختیاری می‌باشند. در زینت‌های قدوسیت، شبنم جوانی تو از رحم صحرگاه برای تو است.

مزامیر 22:3

و امّا تو قدوس هستی، ای که بر حمدهای اسرائیل نشسته‌ای.

مزامیر 45:11

تا پادشاه مشتاق جمال تو بشود، زیرا او خداوند تو است، پس او را عبادت نما.

مزامیر 45:12

و دختر صور با ارمغانی. و دولتمندان قوم خشنودی تو را خواهند طلبید.

مزامیر 50:23

هر ‌که قربانی تشکر را گذراند، مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»

مزامیر 68:13

اگر چه در آغلها خوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده‌اید که به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ.

مزامیر 74:19

جان فاخته خود را به ‌جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.

خروج 3:6

و گفت: «من هستم خدای پدرت، خدای ابراهيم، و خدای اسحاق، و خدای يعقوب.» آنگاه موسی روی خود را پوشانيد، زيرا ترسيد که به خدا بنگرد.

امثال 15:8

قربانی شریران نزد خداوند نفرت انگیز است، امّا دعای راستان پسندیده اوست.

غزل غزلها 1:15

اینک تو زیبا هستی‌، ای محبوبه من، اینک تو زیبا هستی و چشمانت مثل چشمان کبوتر است.

غزل غزلها 1:5

‌ای دختران اورشلیم، من سیه‌فام هستم، اما دوست‌داشتنی، مثل چادرهای قیدار و مانند پرده‌های سلیمان.

غزل غزلها 1:8

‌ای زیباترین زنان، اگر نمی‌دانی، در پی گله​ها بیرون رو و بزغاله‌هایت را نزد مسکنهای شبانان بچران.

غزل غزلها 5:2

من در خواب هستم اما دلم بیدار است. آواز محبوب من است که در را می‌کوبد و می‌گوید: «از برای من باز کن، ‌ای خواهر من! ای محبوبه من و کبوترم و ‌ای کامل من! زیرا که سر من از شبنم و زلفهایم از قطرات شب پر است.»

غزل غزلها 8:13

‌ای محبوبه، که در باغات می‌نشینی، رفیقان صدای تو را می‌شنوند، مرا نیز بشنوان.

اِشعیا 2:21

تا به غارهای صخره‌ها و شکافهای سنگ خارا داخل شوند، به خاطر ترس خداوند و کبریای جلال او هنگامی که او برخیزد تا زمین را پریشان سازد.

اِشعیا 51:3

به راستی خداوند صَهیون را تسلی داده، تمامی خرابه‌هایش را تسلی بخشیده است و بیابان او را مثل عدن و هامون او را مانند جنت خداوند ساخته است. خوشی و شادی در آن یافت می‌شود و سپاس و آواز شادی.

اِشعیا 6:5

پس گفتم: «وای بر من که هلاک شده‌ام، زیرا که مرد ناپاک لب هستم و در میان قوم ناپاک لب ساکنم و چشمانم یهوه صِبایوت پادشاه را دیده است.»

اِشعیا 60:8

اینها کیستند که مثل ابر پرواز می‌کنند، و مانند کبوتران به روزنه‌های خود؟

اِرمیا 48:28

‌ای ساکنان موآب، شهرها را ترک کرده، در صخره ساکن شوید و مثل کبوتری باشید که آشیانه خود را در کنار دهنه غار می‌سازد.

اِرمیا 49:16

‌ای که در شکافهای صخره ساکن هستی، و بلندی تپه‌ها را گرفته‌ای، هیبت تو و تکبّر دلت تو را فریب داده است. اگر‌چه مثل عقاب آشیانه خود را بر بلندیها بسازی، خداوند می‌گوید که من تو را از آنجا به زیر خواهم کشید.

حزقیال 7:16

بازماندگان ایشان فرار می‌کنند و مثل کبوتران وادیها بر کوه‌ها می‌باشند. و هر کدام از ایشان به خاطر تقصیر خود ناله می‌کنند.

دانیال 9:7

‌ای خداوند، عدالت از آنِ تو است و رسوایی از آنِ ما است. چنانکه امروز شده است؛ از آنِ مردم یهودا و ساکنان اورشلیم و همه اسرائیلیان، چه نزدیک و چه دور، در همه سرزمینهایی که ایشان را به خاطر خیانتی که به تو ورزیده‌اند، در آنها پراکنده ساخته‌ای.

عوبدیا 1:3

‌ای که در شکافهای صخره ساکن هستی، و مسکن تو بلند می‌باشد، و در دل خود می‌گویی: «کیست که مرا به زمین فرود بیاورد؟» تکبّر دلت، تو را فریب داده است.

مَتّی 10:16

«من شما را مانند گوسفندان در میان گرگان می‌فرستم؛ پس مثل مارها هوشیار و چون کبوتران ساده باشید.

مَتّی 3:16

اما عیسی چون تعمید یافت، بی‌درنگ از آب برآمد که در همان لحظه آسمان بر وی گشاده شد و روح خدا را دید که مثل کبوتری نزول کرده، بر وی می‌آید.

افسسیان 5:27

تا کلیسای مجید را به نزد خود حاضر سازد که لکه و چین یا هیچ‌ چیز مثل آن نداشته باشد، بلکه تا مقدس و بی‌عیب باشد.

کولسیان 1:22

در بدن بشری خود به‌وسیله مرگ تا شما را در حضور خود مقدّس و بی‌عیب و بی‌ملامت حاضر سازد،

عبرانیان 10:22

پس به دل راست، در یقین ایمان، دلهای خود را از وجدان بد زدوده و بدنهای خود را به آب پاک شسته شوی داده، نزدیک بیاییم؛

عبرانیان 4:16

پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت ما را یاری کند.

۱پطرس 3:4

بلکه انسانیت باطنی قلبی در لباس غیر فاسد روح حلیم و آرام که نزد خدا گرانبهاست.

یهودا 1:24

الآن او را که قادر است که شما را از لغزش محفوظ دارد و در حضور جلال خود شما را بی‌عیب به شادی عظیم استوار فرماید،

مکاشفه 5:8

و چون طومار را گرفت، آن چهار حیوان و بیست و چهار پیر به حضور برّه افتادند و هر یکی از ایشان بربطی و کاسه‌های زرّین پر از بُخور دارند که دعاهای مقدّسین است.