روت 1:20 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁰ نِعومی به ايشان گفت: «مرا نِعومي مخوانيد، بلکه مرا مارا بخوانيد، زيرا قادر مطلق به من مرارت سخت رسانيده است.

هزارۀ نو

²⁰ نَعومی ایشان را گفت: «دیگر مرا نه نَعومی بلکه مارا بخوانید، زیرا قادرمطلق به من مرارت بسیار رسانیده است.

Persian Old Version

²⁰ او به ایشان گفت: «مرا نعومی مخوانید بلکه مرا مره بخوانید زیرا قادر مطلق به من مرارت سخت رسانیده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁰ نعومی به ایشان گفت: «مرا نعومی (یعنی ”خوشحال“) نخوانید. مرا ماره (یعنی ”تلخ“) صدا کنید؛ زیرا خدای قادر مطلق زندگی مرا تلخ کرده است.

مژده برای عصر جدید

²⁰ نعومی در پاسخ گفت: «مرا دیگر نعومی نخوانید، مرا مارّه (یعنی تلخی) صدا کنید، چون خدای قادر مطلق زندگی مرا تلخ ساخته است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁰ او در پاسخ گفت: «دیگر مرا نَعومی نخوانید، مرا مارَه صدا کنید، چون خدای قادر مطلق زندگی مرا تلخ ساخته است.

روت 1:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 17:1

و چون اَبرام نود و نه ساله بود، خداوند بر اَبرام آشکار شده، گفت: «من هستم خدای قادر مطلق، پیش روی من گام بردار و کامل باش.

پیدایش 43:14

و خدای قادر مطلق شما را در نظر آن مرد محترم دارد، تا برادر دیگر شما و بِنیامین را همراه شما بفرستد و من اگر بی‌اولاد شدم، بی‌اولاد شدم.»

ایّوب 11:7

آیا عمق‌های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادر مطلق توانی رسید؟

ایّوب 19:6

پس بدانید که خدا شکایت مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است.

ایّوب 5:17

«خوشا به حال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تنبیه قادر مطلق را خوار مشمار.

ایّوب 6:4

زیرا تیرهای قادر مطلق در درون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف‌آرایی می‌کند.

ایّوب 9:18

مرا نمی‌گذارد که نفس بکشم، بلکه مرا به تلخی​ها پر می‌کند.

مزامیر 73:14

و من تمامی روز مبتلا می‌شوم و تنبیه من هر صبح حاضر است.

مزامیر 88:15

من تیره‌بخت و از کودکی در آستانه مرگ شده‌ام. ترسهای تو را متحمّل شده، متحیّر گردیده‌ام.

خروج 15:23

پس به ماره رسيدند، و از آب ماره نتوانستند نوشيد، زيرا که تلخ بود. از اين سبب، آن را ماره ناميدند.

خروج 6:3

و به ابراهيم و اسحاق و يعقوب به نام خدای قادر مطلق آشکار شدم، ليکن به نام خود يهوه، نزد ايشان معروف نگشتم.

اِشعیا 38:13

تا صبح انتظار کشیدم. مثل شیر همچنین تمامی استخوانهایم را می‌شکند. روز و شب مرا تمام خواهی کرد.

عبرانیان 12:11

لیکن هر تنبیه در حال، نه از خوشیها بلکه از دردها می‌نماید، امّا در آخر میوه عدالت و سلامتی را برای آنانی که از آن تربیت یافته‌اند، بار می‌آورد.

مکاشفه 1:8

«من هستم الف و یا، می‌گوید آن خداوندْ خدا که هست و بود و می‌آید، آن قادر مطلق.»

مکاشفه 21:22

و در آن هیچ قُدس ندیدم زیرا خداوند خدای قادر مطلق و برّه قُدس آن است.