رومیان 2:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ یا آنکه دولت مهربانی و صبر و حلم او را ناچیز می‌شماری و نمی‌دانی که مهربانی خدا برای کشانیدن تو به توبه است؟

هزارۀ نو

⁴ یا اینکه مهربانی، شکیبایی و تحمل عظیم او را خوار می‌شماری و غافلی که مهربانی خدا از آن روست که تو را به توبه رهنمون شود؟

Persian Old Version

⁴ یا آنکه دولت مهربانی و صبر وحلم او را ناچیز میشماری و نمی دانی که مهربانی خدا تو را به توبه میکشد؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ اگر خدا تا به حال نسبت به تو صبر و تحمل نشان داده است، آیا این برای تو مهم نیست؟ آیا متوجه نیستی که مهربانی خدا برای این بوده که تو توبه کنی؟

مژده برای عصر جدید

⁴ آیا فراوانی مهر و بردباری و صبر خدا را ناچیز می‌شماری؟ مگر نمی‌‌‌‌‌‌دانی كه منظور مهربانی خدا این ‌است كه تو را به توبه راهنمایی فرماید؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ آیا فراوانی مهر و بردباری و صبر خدا را ناچیز می‌شماری؟ مگر نمی‌‌‌دانی که منظور مهربانی خدا این ‌است که تو را به توبه راهنمایی نماید؟

رومیان 2:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 10:11

در دل خود گفت: «خدا فراموش کرده است؛ روی خود را پوشانیده و هرگز نخواهد دید.»

مزامیر 104:24

‌ای خداوند، کارهای تو چه بسیار است؛ تمامی آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از مخلوقات تو پُر است.

مزامیر 31:19

چه شگفت انگیز است عظمت نیکویی تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای و برای پناه آورندگانت پیش آدمیان آشکار ساخته‌ای.

مزامیر 78:38

امّا او مطابق رحمانیتش گناه ایشان را عفو نموده، ایشان را هلاک نساخت، بلکه بارها غضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را شعله‌ور نکرد.

مزامیر 86:15

و تو، ‌ای خداوند، خدای رحیم و کریم هستی؛ دیر غضب و پر از رحمت و راستی.

مزامیر 86:5

زیرا تو، ‌ای خداوند، نیکو و بخشنده هستی و بسیار رحیم برای آنانی که تو را می‌خوانند.

خروج 34:6

و خداوند پيش روی او عبور کرده، ندا در داد که «يهوه، يهوه، خدای رحیم و فیّاض، دير خشم، و مملو از محبت و وفا،

جامعه 8:11

از آنجا که حکم مجازات بر عمل بد به سرعت اجرا نمی‌شود، دل آدمیان در درون ایشان برای بدکرداری مصمم می‌گردد.

اِشعیا 30:18

و از این سبب خداوند انتظار می‌کشد تا بر شما شفقت نماید و از این سبب برمی‌خیزد تا بر شما ترحم فرماید. چونکه یهوه خدای انصاف است. خوشا به حال همگانی که منتظر او باشند.

اِرمیا 7:10

و داخل شده، به حضور من در این خانه‌ای که نام من بر آن است، می‌ایستید و می‌گویید که ”رهایی یافته‌ایم!“ فقط به این خاطر که بروید و تمامی این کارهای زشت را انجام دهید.

حزقیال 11:19

و ایشان را یکدل خواهم داد و در درون ایشان روح تازه خواهم نهاد و دل سنگی را از بدن ایشان دور کرده، دل گوشتی به ایشان خواهم بخشید.

حزقیال 16:63

تا آنکه به یاد آورده، خجل شوی. و خداوند یهوه می‌فرماید که چون من همه کارهای تو را بخشیده باشم، بار دیگر به خاطر رسوایی خویش دهان خود را نخواهی گشود.»

هوشع 3:5

و بعد از آن قوم اسرائیل بازگشت نموده، یهوه خدای خویش و پادشاه خود داوود را خواهند جُست و در روزهای بازپسین با ترس به سوی خداوند و نیکویی او خواهند آمد.

یونس 4:2

و نزد خداوند دعا نموده، گفت: «آه، ‌ای خداوند، همین را نمی‌گفتم حینی که در ولایت خود بودم؟ از این سبب بود که شتابان به ترشیش گریختم، زیرا می‌دانستم که تو خدای فیّاض و رحیم هستی، و دیر به خشم می‌آیی و محبت تو بی‌پایان است. و از فرستادن بلا منصرف می‌شوی؟

اعداد 14:18

که: ”يهوه ديرخشم و بسيار رحيم و آمرزنده گناه و عصيان است، ليکن تقصیرکار را هرگز بی‌سزا نخواهد گذاشت، بلکه جزای گناه پدران را بر پسران تا پشت سوم و چهارم می‌رساند.“

رومیان 10:12

زیرا که در یهود و یونانی تفاوتی نیست که همان خداوند، خداوند همه است و دولتمند است برای همه که نام او را می‌خوانند.

رومیان 11:22

پس مهربانی و سختگیری خدا را ملاحظه نما؛ امّا سختگیری بر آنانی که افتادند، امّا مهربانی بر تو، اگر در مهربانی او ثابت باشی و گرنه تو نیز بریده خواهی شد.

رومیان 11:33

شگفت انگیز است عمق دولتمندی و حکمت و علم خدا! چقدر دور از دسترس است تقدیرهای او و فوق از کاوش است راههای وی!

رومیان 3:25

که خدا او را از قبل معین کرد تا کفّاره باشد به واسطه ایمان به وسیلهٔ خون او تا آنکه عدالت خود را آشکار سازد، به خاطر فرو گذاشتن خطایای سابق در حین تحمّل خدا،

رومیان 6:1

پس چه گوییم؟ آیا در گناه بمانیم تا فیض افزون گردد؟

رومیان 6:15

پس چه گوییم؟ آیا گناه بکنیم از آنرو که زیر شریعت نیستیم، بلکه زیر فیض؟ به هیچوجه!

۲قرنتیان 8:2

زیرا در امتحان شدید زحمت، فراوانی خوشی ایشان آشکار گردید و از فزونی فقر ایشان، دولت گشاده‌دستی ایشان افزوده شد.

افسسیان 1:18

تا چشمان دل شما روشن گشته، بدانید که امید دعوت او چیست و کدام است دولت جلال میراث او در مقدسین

افسسیان 1:7

که در وی به ‌سبب خون او بازخرید شده‌ایم، یعنی بخشش گناهان را به اندازهٔ دولت فیض او یافته‌ایم.

افسسیان 2:4

لیکن خدا که در رحمانیت، دولتمند است، به خاطر محبّت بزرگ خود که با ما نمود،

افسسیان 2:7

تا در عصرهای آینده دولت بی‌نهایت فیض خود را به لطفی که بر ما در مسیح عیسی دارد، آشکار سازد.

افسسیان 3:16

که مطابق دولت جلال خود به شما عطا کند که در انسانیت باطنی خود از روح او به قوت نیرومند شوید،

افسسیان 3:8

یعنی به من که کمتر از کمترین همه مقدّسینم، این فیض عطا شد که در میان غیریهودیان به دولت بی‌قیاس مسیح مژده دهم،

فلیپیان 4:19

امّا خدای من همهٔ احتیاجات شما را مطابق دولت خود در جلال در مسیح عیسی رفع خواهد نمود.

کولسیان 1:27

که خدا اراده نمود تا بشناساند که چیست دولت جلال این راز در میان غیریهودیان که آن مسیح در شما و امید جلال است.

کولسیان 2:2

تا دلهای ایشان تسلّی یابد و ایشان در محبّت پیوند شده، به دولتِ یقینِ فهمِ تمام و به معرفت راز خدا برسند؛

۱تیموتائوس 1:16

بلکه از این جهت بر من رحم شد تا اوّل در من، مسیح عیسی کمال حِلم را آشکار سازد تا آنانی را که به خاطر حیات جاودانی به وی ایمان خواهند ‌آورد، نمونه باشم.

۱تیموتائوس 6:17

دولتمندان این جهان را امر فرما که بلندپروازی نکنند و به دولت ناپایدار امید ندارند، بلکه به خدا که همه ‌چیز را دولتمندانه برای بهره بردن به ما عطا می‌کند؛

۱پطرس 3:20

که سابق نافرمانبردار بودند هنگامی که حلم خدا در دوران نوح انتظار می‌کشید، وقتی که کشتی بنا می‌شد، که در آن جماعتی کم، یعنی هشت نفر به آب نجات یافتند،

۲پطرس 1:11

و همچنین توان ورود به پادشاهی جاودانی خداوند و نجات‌دهندهٔ ما عیسی مسیح به شما به دولتمندی داده خواهد شد.

۲پطرس 3:15

و تحمّل خداوند ما را نجات بدانید، چنانکه برادر عزیز ما پولُس نیز مطابق حکمتی که به او داده شد، به شما نوشت.

۲پطرس 3:3

و نخست این را می‌دانید که در روزهای آخر مسخره‌کنندگان با استهزا گویان خواهند شد که در پیروی از شهوات خود رفتار نموده،

۲پطرس 3:9

خداوند در وعدهٔ خود تأخیر نمی‌نماید چنانکه بعضی تأخیر می‌پندارند، بلکه بر شما تحمّل می‌نماید چون نمی‌خواهد که کسی هلاک گردد، بلکه همه به توبه گرایند.

مکاشفه 2:21

به او مهلت دادم تا توبه کند، امّا نمی‌خواهد از زنای خود توبه کند.

مکاشفه 3:20

اینک بر در ایستاده می‌کوبم؛ اگر کسی صدای مرا بشنود و در را باز کند، به درون خواهم آمد و با او شام خواهم خورد و او نیز با من.