مکاشفه 9:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² و چاه هاویه را گشود و دودی چون دود تنوری بزرگ از چاه بالا آمد و آفتاب و هوا از دود چاه تاریک گشت.

هزارۀ نو

² چون او در از هاویه برگشود، دودی از آن برخاست چون دود کوره‌ای عظیم، چندان که خورشید و آسمان از دود چاه تیره و تاریک شدند.

Persian Old Version

² و چاه هاویه را گشاد ودودی چون دود تنوری عظیم از چاه بالا آمد وآفتاب و هوا از دود چاه تاریک گشت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² وقتی با آن کلید، چاه را باز کرد، دودی مانند دود کوره‌ای بزرگ برخاست، به طوری که آفتاب و هوا از دود چاه تیره و تار شد.

مژده برای عصر جدید

² و با آن كلید، چاه بی‌انتها را گشود و از چاه دودی مانند دود یک كورهٔ بزرگ برخاست و نور خورشید و هوا از دود چاه، تیره و تار گشت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² ستاره با آن کلید، چاه بی‌انتها را گشود و از چاه دودی مانند دود یک کورۀ بزرگ برخاست و خورشید و هوا از دود چاه، تیره‌وتار گشتند.

مکاشفه 9:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 15:17

و واقع شد که چون آفتاب غروب کرده بود و تاریک شد، تنوری پر دود و چراغی مشتعل از میان آن پاره‌ها گذر نمود.

پیدایش 19:28

و چون به سوی سُدوم و عَموره، و تمام زمین وادی نظر انداخت، دید که اینک دود آن زمین، چون دود کوره بالا می‌رود.

خروج 19:18

و تمامی کوه سينا را دود فرو گرفت، زيرا خداوند در آتش بر آن نزول کرد و دودش مثل دود کوره‌ای بالا می‌شد و تمامی کوه به شدّت می‌لرزید.

اِشعیا 14:31

‌ای دروازه، شیون نما! و ‌ای شهر، فریاد برآور! ای تمامی فلسطین، تو گداخته خواهی شد. زیرا که از طرف شمال دود می‌آید و از صفوف او کسی دور نخواهد افتاد.

دانیال 3:6

و هر ‌که به رو نیفتد و سجده ننماید، در همان لحظه در میان تون آتش شعله ور افکنده خواهد شد.»

یوئیل 2:10

از حضور ایشان زمین پریشان و آسمانها لرزان می‌شود؛ آفتاب و ماه سیاه می‌شوند و ستارگان نور خویش را باز می‌دارند.

یوئیل 2:2

روز تاریکی و ظلمت، روز ابرها، و ظلمت غلیظ مثل سحر منبسط بر کوه‌ها! قومی بزرگ و قوی که مانند آن از ازل نبوده و بعد از این تا سالها و نسلهای بسیار نخواهد بود.

یوئیل 2:30

نشانه‌ها را از خون و آتش و ستونهای دود در آسمان و زمین ظاهر خواهم ساخت.

اعمال رسولان 2:19

واز بالا در آسمانها عجایب و از پایین در زمین، نشانه‌ها را از خون و آتش و بخار دود به ظهور آورم.

مکاشفه 14:11

و دود عذاب ایشان تا به ابد بالا می‌رود. پس آنانی که وحش و تمثال او را پرستش می‌کنند و هر‌ که نشان اسم او را پذیرد، شبانه‌روز آرامی ندارند.»

مکاشفه 16:10

و پنجمین، پیالهٔ خود را بر تخت وحش ریخت و مملکت او تاریک گشت و زبانهای خود را از درد می‌گزیدند،

مکاشفه 8:12

و فرشتهٔ چهارم بنواخت و به یک سوّم آفتاب و یک سوّم ماه و یک سوّم ستارگان صدمه رسید تا یک سوّم آنها تاریک گردید و یک سوّم روز و یک سوّم شب همچنین بی‌نور شد.

مکاشفه 9:1

و چون فرشتهٔ پنجم نواخت، ستاره‌ای را دیدم که از آسمان بر زمین افتاده بود و کلید چاه هاویه به او داده شد.

مکاشفه 9:11

و بر خود، پادشاهی داشتند که پادشاه هاویه است که در عبرانی به «اَبَدون» معروف است و در یونانی او را «اپلیون» خوانند.

مکاشفه 9:17

و به اینطور اسبان و سواران ایشان را در رویا دیدم که جوشنهای آتشین و آبی کبود و گوگردی دارند و سرهای اسبان همچون سر شیران است و از دهانشان آتش و دود و گوگرد بیرون می‌آید.