مزامیر 93:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ خداوند سلطنت را گرفته و خود را به جلال آراسته است. خداوند خود را آراسته و کمر خود را به قوّت بسته است. جهان نیز پایدار گردیده است و جنبش نخواهد خورد.

هزارۀ نو

¹ خداوند پادشاهی می‌کند، او خویشتن را به جلال آراسته است؛ خداوند خود را آراسته است، او کمر خود را به قوّت بسته است. جهان مستحکم است و جنبش نخواهد خورد.

Persian Old Version

¹ خداوند سلطنت را گرفته و خود را به جلال آراسته است. خداوند خود راآراسته و کمر خود را به قوت بسته است. ربع مسکون نیز پایدار گردیده است و جنبش نخواهدخورد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ خداوند سلطنت می‌کند! او خود را به جلال و قدرت و عظمت آراسته است. زمین برجای خود محکم شده و متزلزل نخواهد شد.

مژده برای عصر جدید

¹ خداوند پادشاه است. او به شوکت و اقتدار آراسته است. زمین را محکم در جای خود استوار نمود و جنبش نخواهد خورد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوند پادشاه است. او به عظمت و اقتدار آراسته است. زمین نیز در جای خود استوار گردیده است و جنبش نخواهد خورد.

مزامیر 93:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱تواریخ 16:30

ای تمامی زمين از حضور وی بلرزيد. ربع مسکون نيز پايدار شد و جنبش نخواهد خورد.

۱تواریخ 16:31

آسمان شادی کند و زمين سرور نمايد، و در ميان قومها بگويند که «یَهُوَه سلطنت می کند!»

۱تواریخ 29:12

و دولت از تو می‌آيد و تو بر همه حاکمی، و شوکت و قوت در دست تو است و عظمت دادن و قوت بخشيدن به همه کس در دست تو است.

ایّوب 40:10

الان خویشتن را به جلال و عظمت زینت بده. و به عزت و شوکت آراسته ساز.

مزامیر 103:19

خداوند تخت خود را بر آسمان‌ها استوار نموده، و سلطنت او بر همه چیره است.

مزامیر 145:13

پادشاهی تو، پادشاهی است تا تمامی نسل‌ها و سلطنت تو باقی تا تمام دورها.

مزامیر 18:32

خدایی که کمر مرا به قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است.

مزامیر 59:13

ایشان را فانی کن، در غضب فانی کن تا نیست گردند و بدانند که خدا در یعقوب تا کرانه‌های زمین سلطنت می‌کند. سلاه.

مزامیر 65:6

و کوه‌ها را به قوّت خود استوار ساخته‌ای و کمر خود را به قدرت بسته‌ای.

مزامیر 65:7

و تلاطم دریا را ساکن می‌گردانی؛ تلاطم امواج آن و شورش ملّتها را.

مزامیر 75:3

زمین و تمامی ساکنانش گداخته شده‌اند. من ارکان آن را برقرار نموده‌ام، سلاه.

مزامیر 96:10

در میان ملّتها گویید: «خداوند سلطنت گرفته است. جهان نیز پایدار شد و جنبش نخواهد خورد. قومها را به انصاف داوری خواهد نمود.»

مزامیر 97:1

خداوند سلطنت گرفته است، پس زمین شادی کند و جزیره‌های بسیار مسرور گردند.

مزامیر 99:1

خداوند سلطنت گرفته است، پس قوم‌ها بلرزند! بر کروبین می نشیند، زمین به لرزه درآید!

اِشعیا 11:5

و کمربند کمرش، عدالت خواهد بود و شال میانش، امانت.

اِشعیا 45:12

من زمین را ساختم و انسان را بر آن آفریدم. دستهای من آسمانها را گسترانید و من تمامی لشکرهای آنها را امر فرمودم.

اِشعیا 45:18

زیرا یهوه آفریننده آسمان که خدا است، که زمین را سرشت و ساخت و آن را استوار نمود و آن را بی جهت نیافرید، بلکه به جهت سکونت شکل بخشید، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و دیگری نیست.

اِشعیا 49:8

خداوند چنین می‌گوید: «در زمان خشنودی تو را قبول نمودم و در روز نجات تو را یاری کردم. و تو را حفظ نموده عهد قوم خواهم ساخت تا زمین را بنا شده سازی و نصیبهای خراب شده را به ایشان تقسیم نمایی.

اِشعیا 51:16

و من کلام خود را در دهان تو گذاشتم و تو را زیر سایه دست خویش پنهان کردم تا آسمانها غرس نمایم و بنیاد زمینی نهم و صَهیون را گویم که: ”تو قوم من هستی.“»

اِشعیا 51:9

بیدار شو، ‌ای بازوی خداوند، بیدار شو! و خود را با قوت آراسته ساز. مثل دوران قدیم و دوره‌های گذشته بیدار شو. آیا تو آن نیستی که رَهَب را قطع نموده، اژدها را مجروح ساختی؟

اِشعیا 52:7

چه زیبا است بر کوه‌ها پایهای مبّشر که سلامتی را ندا می‌کند و به خیرات مژده می‌دهد و نجات را ندا می‌کند و به صَهیون می‌گوید که: «خدای تو سلطنت می‌نماید.»

اِشعیا 59:17

پس عدالت را مثل زره پوشید، و کلاهخود نجات را بر سر خویش نهاد. و جامه انتقام را به‌ جای لباس در بر کرد، و غیرت را مثل ردا پوشید.

اِشعیا 63:1

این کیست که از اِدوم با لباس سرخ، از بصره می‌آید؟ این کیست که به لباس جلیل خود آراسته است و در زیادی قوت خویش گام برمی‌دارد؟ «آن منم! من که به عدالت صحبت می‌کنم و برای نجات، نیرومند می‌باشم.»

مَتّی 6:13

و ما را در آزمایش میاور، بلکه از شریر ما را رهایی ده. زیرا پادشاهی و قوت و جلال تا ابدالاباد از آن تو است، آمین.'

عبرانیان 1:8

امّا در حق پسر: «ای خدا، تخت تو تا به ابد است و عصای پادشاهی تو عصای عدالت است.

مکاشفه 19:6

و شنیدم چون صدای جمعی زیاد و چون آواز آبهای فراوان و چون صدای رعدهای شدید که می‌گفتند: «هللویاه! زیرا خداوند خدای ما، آن قادر مطلق، سلطنت گرفته است.