مزامیر 77:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلّی نپذیرفت.

هزارۀ نو

² در روز تنگی خویش خداوندگار را می‌جویم؛ شبانگاه دست من دراز شده، بازکشیده نمی‌شود، و جانم از تسلی پذیرفتن ابا می‌کند.

Persian Old Version

² در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

مژده برای عصر جدید

² به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دست‌های خود را به‌سوی او بلند می‌کنم، ولی جان من تسلّی نمی‌یابد.

مزامیر 77:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 32:28

گفت: «از این پس نام تو یعقوب خوانده نشود بلکه اسرائیل، زیرا که با خدا و با انسان مجاهده کردی و پیروزی یافتی.»

پیدایش 37:35

و همه پسران و همه دخترانش به تسلی او برخاستند. اما تسلی نپذیرفت و گفت: «سوگوار نزد پسر خود به گور فرود می‌روم.» پس پدرش برای او همی گریست.

۲تواریخ 6:28

اگر در زمین قحطی باشد و اگر وبا یا باد سوزان یا کپک باشد یا اگر ملخ یا کِرم باشد و اگر دشمنانشان، ایشان را در شهرهای زمین ایشان محاصره نمایند، هر بلا و یا هر مرضی که بوده باشد.

ایّوب 11:13

اگر تو دل خود را راست سازی و دستهای خود را به سوی او دراز کنی،

مزامیر 18:6

در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش فریاد نمودم. او صدای مرا از معبد خود شنید و فریاد من به حضورش، به گوش وی رسید.

مزامیر 50:15

پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

مزامیر 55:17

شامگاهان و صبح و ظهر شکایت و ناله می‌کنم و او صدای مرا خواهد شنید.

مزامیر 63:6

چون تو را بر بستر خود یاد می‌آورم و در پاسهای شب در تو تفکّر می کنم.

مزامیر 86:7

در روز تنگی خود تو را خواهم خواند، زیرا که مرا قبول خواهی فرمود.

امثال 18:14

روح انسان بیماری او را متحمّل می‌شود، امّا روح شکسته را کیست که متحمّل آن بشود.

اِشعیا 26:16

‌ای خداوند، ایشان در حین تنگی، تو را خواهند طلبید. و چون ایشان را تنبیه نمایی، دعاهای مخفیانه خواهند ریخت.

اِشعیا 26:9

شبانگاه به‌ جان خود مشتاق تو هستم. و بامدادان به روح خود در درونم تو را می طلبم. زیرا هنگامی که داوریهای تو بر زمین آید، ساکنان جهان عدالت را خواهند آموخت.

اِرمیا 31:15

خداوند چنین می‌گوید: «صدایی در رامَه شنیده شد، ماتم و گریه بسیار تلخ! راحیل برای فرزندان خود گریه می‌کند و برای فرزندان خود تسلی نمی‌پذیرد، زیرا که نیستند.»

هوشع 5:13

چون اِفرایِم بیماری خود را دید و یهودا زخم خویش را، اِفرایم به آشور رفته و نزد پادشاهی که دشمن بود، فرستاده است. اما او شما را شفا نمی‌تواند داد و جراحت شما را علاج نتواند نمود.

هوشع 6:1

«بیایید نزد خداوند بازگشت نماییم، زیرا که او دریده است و ما را شفا خواهد داد؛ او زده است و ما را شکسته‌بندی خواهد نمود.

یوحنا 11:31

و یهودیانی که در خانه با او بودند و او را تسلّی می‌دادند، چون دیدند که مریم برخاسته، با شتاب بیرون می‌رود، از عقب او آمده، گفتند: «به‌ سر قبر می‌رود تا در آنجا گریه کند.»

عبرانیان 5:7

و او در دوران بشریّت خود، چونکه با فریاد شدید و اشکها نزد او که به رهانیدنش از مرگ قادر بود، التماس و دعای بسیار کرد و به‌ خاطر تقوای خویش مستجاب گردید،