مزامیر 66:14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خود آنها را به زبان خود آوردم.

هزارۀ نو

¹⁴ که لبهای خویش را بدانها گشودم و در زمان تنگی بر زبانشان آوردم.

Persian Old Version

¹⁴ که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ بله، هنگامی که در زحمت بودم نذر کردم و اینک آن را ادا خواهم کرد.

مژده برای عصر جدید

¹⁴ نذرهایی را که در زمان سختی کرده بودم ادا خواهم كرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ نذرهایی را که در گذشته کرده بودم، در زمانی‌‌که در سختی بودم، ادا خواهم نمود.

مزامیر 66:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 35:3

تا برخاسته، به بیت‌ئیل برویم و آنجا برای آن خدایی که در روز تنگی من، مرا جواب داد و در راهی که رفتم با من می‌بود، قربانگاهی بسازم.»

۲سموئیل 22:7

در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خويش دعا نمودم. و او صدای مرا از معبد خود شنید. و فریاد من به گوش او رسيد.

مزامیر 18:6

در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش فریاد نمودم. او صدای مرا از معبد خود شنید و فریاد من به حضورش، به گوش وی رسید.

اعداد 30:12

و اما اگر شوهرش در روزی که بشنود، آنها را باطل سازد. پس هر‌ چه از لبهايش در آمده باشد درباره نذرهايش يا تکاليف خود، برقرار نخواهد ماند. چونکه شوهرش آن را باطل نموده است، خداوند او را خواهد آمرزيد.

اعداد 30:2

چون شخصی برای خداوند نذر کند، يا قسم خورد تا جان خود را به تکليفی الزام نمايد، پس نباید قول خود را بشکند، بلکه مطابق هر ‌آنچه از دهانش برآمد، عمل نمايد.

اعداد 30:8

ليکن اگر شوهرش در روزی که آن را شنيد، او را منع نمايد، و نذری را که بر او است، يا سخنی را که از لبهايش کشیده و خويشتن را به آن الزام نموده باشد، باطل سازد، پس خداوند او را خواهد آمرزيد.

۱سموئیل 1:11

و نذر کرده، گفت: «ای يهوه صِبايوت، اگر به راستی به مصيبت کنيز خود نظر کرده، مرا به یاد آوری و کنيزک خود را فراموش نکرده، فرزند پسری به کنيز خود عطا فرمايی، او را در تمامی روزهای عمرش به خداوند خواهم داد، و تیغ بر سرش نخواهد خورد.»