مزامیر 64:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² مرا از دسیسه شریران پنهان کن و از بلوای گناهکاران.

هزارۀ نو

² از دسیسۀ شریران پنهانم بدار و از هنگامۀ بدکاران،

Persian Old Version

² مرا از مشاورت شریران پنهان کن و ازهنگامه گناهکاران.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² در مقابل توطئهٔ شریران که فتنه بر پا می‌کنند، از من محافظت کن.

مژده برای عصر جدید

² مرا از توطئهٔ مردم شریر و فتنه‌انگیز رهایی ده.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² مرا از توطئۀ مردم شریر و از فتنهٔ بدکاران محافظت فرما.

مزامیر 64:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 4:6

آنگاه خداوند به قائن گفت: «چرا خشمناک شدی؟ و چرا سر خود را به زیر افکندی؟

مزامیر 143:9

‌ای خداوند، مرا از دشمنانم برهان، زیرا که نزد تو پناه برده‌ام.

مزامیر 2:2

پادشاهان زمین برمی‌خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛

مزامیر 27:5

زیرا که در روز بلا مرا در سایبان خود نهفته، در پرده خیمه خود مرا مخفی خواهد داشت و مرا بر صخره بلند خواهد ساخت.

مزامیر 3:1

ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده‌اند. بسیاری به ضد من برمی‌خیزند.

مزامیر 31:20

ایشان را در پرده روی خود از توطئه‌های مردم خواهی پوشانید. ایشان را در خیمه‌ای از دشمنی زبانها مخفی خواهی داشت.

مزامیر 56:6

ایشان جمع شده، کمین می‌سازند. بر قدمهای من چشم دارند، زیرا قصد جان من دارند.

مزامیر 59:2

مرا از گناهکاران خلاصی ده! و از مردمان خون‌ریز رهایی بخش!

اِشعیا 32:2

و مردی مثل پناهگاهی از باد و پوششی از طوفان خواهد بود. و مانند جویهای آب در جای خشک و سایه صخره بزرگ در زمین عذاب آورنده خواهد بود.

اِرمیا 11:19

و من مثل بره دست آموز که به قربانگاه برند، بودم. و نمی‌دانستم که تدبیرات به ضد من نموده، می‌گفتند: «درخت را با میوه​اش برباد دهیم و آن را از زمین زندگان قطع نماییم، تا اسمش دیگر در یادها نماند.»

اِرمیا 18:19

‌ای خداوند، مرا گوش بده و سخن دشمنان مرا بشنو!

اِرمیا 18:23

اما تو، ‌ای خداوند، تمامی مشورتهایی را که ایشان به قصد جان من نموده‌اند، می‌دانی. پس عصیان ایشان را میامرز و گناه ایشان را از نظر خویش محو مساز، بلکه ایشان به حضورت سرنگون شوند، و در حین غضب خویش، با ایشان عمل نما.

اعمال رسولان 24:9

و یهودیان نیز با او متفق شده گفتند که چنین است.

اعمال رسولان 25:3

خواستند که بر آنها منّت گزارده، او را به اورشلیم بفرستد و در کمین بودند که او را در راه بکشند.