مزامیر 60:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای خدا ما را دور انداخته، پراکنده ساخته‌ای! خشمناک بودی؛ به سوی ما بازگشت فرما!

هزارۀ نو

¹ خدایا، تو ما را طرد کرده و بر ما رخنه کرده‌ای؛ خشمگین بودی؛ اما اکنون ما را برگردان!

Persian Old Version

¹ ای خدا ما را دور انداخته، پراکنده ساختهای! خشمناک بودی، بسوی مارجوع فرما!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد.

مژده برای عصر جدید

¹ خدایا، تو ما را ترک کرده و پراکنده ساخته‌ای؛ از ما خشمگین هستی؛ امّا اینک به سوی ما بازگرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خدایا، تو ما را طرد کرده و پراکنده ساخته‌ای؛ از ما خشمگین بوده‌ای؛ امّا اینک به‌سوی ما بازگرد.

مزامیر 60:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 10:16

و هَدَد‌عِزر فرستاده، اَراميان را که به آن طرف رود بودند، آورد. و ايشان به حيلام آمدند، و شوبک، سردار لشکر هَدَدعِزر، فرمانده ايشان بود.

۲سموئیل 5:20

و داوود به بَعَل فِراصيم آمد و داوود ايشان را در آنجا شکست داده، گفت: «خداوند دشمنانم را در مقابل من شکافت، مثل شکافتن آبها.» بنابرين آن مکان را بَعَل‌فِراصيم نام نهادند.

۲سموئیل 8:14

و در اِدوم نگهبانان گذاشت، بلکه در تمامی اِدوم نگهبانان گذاشت و تمامی اِدوميان بندگان داوود شدند. خداوند، داوود را هر جا که می‌رفت، پیروزی می‌داد.

۲سموئیل 8:3

داوود، هَدَدعِزر پسر رِحوب، پادشاه صوبه را هنگامی که می‌رفت تا استيلای خود را نزد نهر باز به ‌دست آورد، شکست داد.

۲پادشاهان 14:7

و او ده هزار نفر از اِدومیان را در وادی نمک کشت و سِلاع را در جنگ گرفت و آن را تا به امروز یُقتِئیل نامید.

۱تواریخ 18:3

و داوود هَدَدعِزِر پادشاه صُوبه را در حَمات هنگامی که می‌رفت تا سلطنت خود را نزد نهر فرات استوار سازد، شکست داد.

۱تواریخ 28:9

و تو ای پسر من سليمان، خدای پدر خود را بشناس و او را به دلی کامل و به فکری راغب عبادت نما، زيرا خداوند همه دلها را تفتيش می‌نمايد و هر نیت فکر را می‌داند. اگر او را طلب نمايی، او را خواهی يافت، اما اگر او را ترک کنی، تو را تا به ابد دور خواهد انداخت.

۲تواریخ 25:11

و اَمَصیا خویشتن را قوی نموده، قوم خود را بیرون برد و به وادی نمک رسیده، ده هزار نفر از پسران سِعیر را کشت.

مزامیر 108:11

آیا نه تو، ‌ای خدا که ما را ترک کرده‌ای؟ و تو، ‌ای خدا که با لشکرهای ما بیرون نمی‌آیی؟

مزامیر 44:9

لیکن الآن تو ما را دور انداخته و رسوا ساخته‌ای و با لشکرهای ما بیرون نمی‌آیی.

مزامیر 59:1

ای خدایم مرا از دشمنانم برهان! مرا از مخالفت کنندگانم برافراز!

مزامیر 59:11

اي خداوند، سپر ما، ایشان را به قتل مرسان. مبادا قوم من فراموش کنند! ایشان را در قوّت خویش بلرزان، و به زیر افکن!

مزامیر 60:10

مگر نه تو، ‌ای خدا، که ما را دور انداخته‌ای و با لشکرهای ما‌ ای خدا، بیرون نمی‌آیی؟

مزامیر 74:1

چرا ‌ای خدا ما را ترک کرده‌ای تا به ابد؟ و خشم تو بر گوسفندان مرتع خود افروخته شده است؟

مزامیر 79:5

تا به کی، ‌ای خداوند؟ آیا تا به ابد خشمناک خواهی بود؟ آیا غیرت تو مثل آتش افروخته خواهد شد تا به ابد؟

مزامیر 79:9

‌ای خدا، ای نجات‌دهنده ما، به‌ خاطر جلال نام خود ما را یاری فرما و ما را نجات ده و به خاطر نام خود گناهان ما را ببخش.

مزامیر 80:1

ای شبان اسرائیل، بشنو! ای که یوسف را مثل گلّه هدایت می‌کنی! ای که بر کروبین جلوس نموده‌ای، ظهور فرما!

مزامیر 80:3

‌ای خدا، ما را باز آور و روی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

مزامیر 85:4

‌ای خدای نجات ما، ما را برگردان و خشم خود را از ما بردار.

مزامیر 89:19

آنگاه در عالم رویا به مقدّس خود خطاب کرده، گفتی که پیروزی را بر مردی زورآور نهادم و برگزیده‌ای از قوم را ممتاز کردم.

مزامیر 89:3

و گفته‌ای: «با برگزیده خود عهد بسته‌ام. برای خادم خویش داوود قسم خورده‌ام.

مزامیر 89:38

لیکن تو ترک کرده‌ای و دور انداخته‌ای و با مسیح خود غضبناک شده‌ای.

مزامیر 89:7

خدا بی‌نهایت مهیب است در جماعت مقدّسان و ترسناک است بیش از آنانی که گرداگرد او هستند.

مزامیر 90:13

بازگشت کن، ‌ای خداوند! تا به کی؟ و بر خادمان خود شفقت فرما.

زَکریا 10:6

«من خاندان یهودا را تقویت خواهم کرد و خاندان یوسف را خواهم رهانید، و ایشان را به امنیت ساکن خواهم، گردانید، زیرا که بر ایشان رحمت دارم. و چنان خواهند بود که گویی ایشان را ترک ننموده بودم. زیرا یهوه خدای ایشان من هستم؛ پس ایشان را قبول خواهم نمود.

۱سموئیل 13:11

سَموئيل گفت: «چه کردی؟» شائول گفت: «چون ديدم که قوم از نزد من پراکنده می‌شوند و تو در زمان مقرر نيامدی و فلسطينيان در مِخماس جمع شده‌اند،

۱سموئیل 4:17

و آن خبر آورنده در جواب گفت: «اسرائيل از حضور فلسطينيان فرار کردند و شکست عظيمی هم در قوم واقع شد. و نيز دو پسرت حُفنی و فينِحاس مردند و صندوق عهد خدا به اسارت رفت.»