مزامیر 6:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ ‌ای خداوند، برگرد و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجات‌بخش!

هزارۀ نو

⁴ خداوندا، بازگرد و جانم را برهان؛ به‌خاطر محبت خویش نجاتم بخش.

Persian Old Version

⁴ ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجاتبخش!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده.

مژده برای عصر جدید

⁴ بیا ای خداوند و مرا نجات بده؛ مرا به به‌خاطر رحمت خود رهایی ده.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ بیا، ای خداوند، و مرا نجات بده؛ مرا از روی رحمت خود رهایی ده.

مزامیر 6:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 116:4

آنگاه نام خداوند را خواندم: «آه‌، ای خداوند، جان مرا رهایی ده!»

مزامیر 116:8

زیرا که جان مرا از مرگ خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن.

مزامیر 120:2

‌ای خداوند، جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله‌گر.

مزامیر 121:7

خداوند تو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظ خواهد کرد.

مزامیر 13:2

تا به کی در نفس خود مشورت بکنم و در دلم هر روزه غم خواهد بود؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود؟

مزامیر 17:13

‌ای خداوند برخیز و پیش روی وی درآمده، او را بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان،

مزامیر 22:20

جان مرا از شمشیر خلاص کن؛ و یگانه مرا از دست سگان.

مزامیر 25:7

خطایای جوانی و عصیانم را به یاد میاور. ای خداوند، به رحمت خود و به‌ خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.

مزامیر 69:13

و امّا من، ای خداوند، دعای خود را در وقت مقبول نزد تو می‌کنم. ای خدا، در زیادی رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.

مزامیر 74:10

‌ای خدا، دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ و آیا خصم، تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟

مزامیر 79:5

تا به کی، ‌ای خداوند؟ آیا تا به ابد خشمناک خواهی بود؟ آیا غیرت تو مثل آتش افروخته خواهد شد تا به ابد؟

مزامیر 80:14

‌ای خدای لشکرها، بازگشت کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این تاک دستگیری نما

مزامیر 86:13

زیرا که رحمت تو به من عظیم است و جان مرا از اعماق عالم مردگان رهانیده‌ای.

مزامیر 90:13

بازگشت کن، ‌ای خداوند! تا به کی؟ و بر خادمان خود شفقت فرما.

اِشعیا 38:17

اینک تلخی سخت من باعث سلامتی من شد. از راه لطف جانم را از چاه هلاکت برآوردی، زیرا که تمامی گناهانم را به پشت سر خود انداختی.

دانیال 9:18

‌ای خدایم، گوش خود را فراگیر و بشنو و چشمان خود را باز کن و به خرابیهای ما و شهری که اسم بر آن است، بنگر، زیرا که ما التماسهای خود را نه بر پایه عدالت خویش، بلکه بر پایه رحمتهای بزرگ تو به حضور تو می‌آوریم.

مَلاکی 3:7

شما از روزهای پدران خود از قوانین من تجاوز نموده، آنها را نگاه نداشته‌اید. اما یهوه صِبایوت می‌گوید: به سوی من بازگشت نمایید و من به سوی شما بازگشت خواهم کرد، اما شما می‌گویید ”در چه چیز بازگشت نماییم؟“

افسسیان 1:6

برای ستایش جلال فیض خود که ما را به آن برخوردار گردانید در آن حبیب.