مزامیر 46:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² پس نخواهیم ترسید، اگر‌چه جهان تبدیل گردد و کوه‌ها در قعر دریا به لرزش آید.

هزارۀ نو

² پس نخواهیم ترسید، اگرچه زمین متحرک شود، و کوهها به قعر دریا فرو افتند؛

Persian Old Version

² پس نخواهیم ترسید، اگرچه جهان مبدل گردد وکوهها در قعر دریا به لرزش آید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² بنابراین، ما نخواهیم ترسید اگرچه زمین از جای بجنبد و کوهها به قعر دریا فرو ریزند،

مژده برای عصر جدید

² بنابراین نخواهیم ترسید، اگر چه زمین بلرزد و کوهها به عمق اقیانوسها فرو روند،

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² بنابراین نخواهیم ترسید، اگرچه زمین بلرزد و کو‌ه‌ها به قعر دریاها فرو روند،

مزامیر 46:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 22:3

خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و پناهگاه من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانيد.

مزامیر 142:6

به ناله من توجّه کن، زیرا که بسیار ذلیلم! مرا از جفا کنندگانم برهان، زیرا که از من قویترند.

مزامیر 18:7

زمین پریشان و مرتعش شده، بنیاد کوه‌ها بلرزید و لرزان گشت، چونکه خشم او افروخته شد.

مزامیر 23:4

چون در دره سایه مرگ نیز راه روم، از بدی نخواهم ترسید، زیرا تو با من هستی. عصا و چوب دستی تو، مرا تسلّی خواهد داد.

مزامیر 27:3

اگر لشکری بر من فرود آید، دلم نخواهد ترسید. اگر جنگ بر من برپا شود، در این نیز اطمینان خواهم داشت.

مزامیر 28:7

خداوند قوّت من و سپر من است. دلم بر او توکّل داشت و مدد یافته‌ام. پس دل من به وجد آمده است و به‌ سرود خود او را حمد خواهم گفت.

مزامیر 37:39

و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعه ایشان خواهد بود.

مزامیر 59:17

‌ای قوّت من، برای تو سرود می‌خوانم، زیرا خدا قلعه بلند من است، و خدای رحمت من.

مزامیر 62:8

‌ای قوم، همه وقت بر او توکّل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزید. زیرا خدا پناهگاه ماست، سلاه.

مزامیر 62:9

البته آدمیان نفسی بیش نیستند و فرزندان انسان دروغ. در ترازو بالا می‌روند، زیرا همگی از نفس دهان نیز سبکترند.

مزامیر 82:5

نمی‌دانند و نمی‌فهمند و در تاریکی راه می‌روند و تمامی بنیاد زمین به لرزه می‌افتند.

مزامیر 91:2

درباره خداوند می‌گویم که او پناهگاه و قلعه من است و خدای من که بر او توکّل دارم.

اِرمیا 14:8

‌ای تو که امید اسرائیل، و نجات‌دهنده او در وقت تنگی می‌باشی، چرا مثل غریبی در سرزمین و مانند مسافری که تنها برای شبی خیمه می‌زند، شده‌ای؟

ناحوم 1:7

خداوند نیکو است و در روز تنگی پناهگاه می‌باشد و پناه آورندگان خود را می‌شناسد.

مَتّی 21:21

عیسی در جواب ایشان گفت: «به راستی به شما می‌گویم اگر ایمان می‌داشتید و شک نمی‌نمودید، نه همین را که به درخت انجیر شد می‌کردید، بلکه هرگاه به این کوه می‌گفتید 'از جا کنده شده به دریا بیفت' چنین می‌شد.

لوقا 21:33

آسمان و زمین قطع می‌شود، لیکن سخنان من قطع نخواهد شد.

عبرانیان 13:6

بنابراین ما با دلیری تمام می‌گوییم: «خداوند مددکنندهٔ من است و ترسان نخواهم بود. انسان به من چه می‌تواند کند؟»