مزامیر 42:6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ ‌ای خدای من، جانم در من خم شد. بنابراین تو را از زمین اُردن یاد خواهم کرد، از کوه‌های حِرمون و از کوه مِصعار.

هزارۀ نو

⁶ جانم در اندرونم افسرده است؛ از این رو تو را یاد خواهم کرد، از سرزمین اردن و بلندیهای حِرمون، و از کوه مِصعار.

Persian Old Version

⁶ ای خدای من، جانم در من منحنی شد. بنابراین تو را از زمین اردن یاد خواهم کرد، ازکوههای حرمون و از جبل مصغر.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ در این دیار غربت دلم گرفته است، اما از این سرزمین اردن و کوههای حرمون و مصغر، تو را به یاد می‌آورم.

مژده برای عصر جدید

⁶ در این دیار غریب قلبم شکسته است. بنابراین از سرزمین اردن و کوههای حرمون و مصغر تو را به یاد می‌آورم و به تو می‌اندیشم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ در این دیار غریب جانم افسرده است. بنابراین از سرزمین اُردن و کوه‌های حِرمون و مصغر تو را به یاد می‌آورم.

مزامیر 42:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 17:22

پس داوود و تمامی قومی که همراهش بودند، برخاستند و از اُردن عبور کردند و تا طلوع آفتاب يکی باقی نماند که از اُردن عبور نکرده باشد.

۲سموئیل 17:27

و واقع شد که چون داوود به مَحَنایِم رسيد، شوبی پسر ناحاش از رَبّه عَمّونیان و ماکير پسر عَمّيئيل از لودبار و بَرزِلائی جلعادی از روجِليم،

مزامیر 133:3

و مثل شبنم حرمون است که بر کوه‌های صهیون فرود می‌آید. زیرا که در آنجا خداوند برکت خود را فرموده است، یعنی حیات را تا به ابد.

مزامیر 22:1

ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا ترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

مزامیر 43:4

آنگاه به قربانگاه خدا خواهم رفت، به سوی خدایی که سرور و شادی من است. و تو را‌ ای خدا، خدای من، با بربط سپاس خواهم خواند.

مزامیر 43:5

‌ای جان من، چرا خم شده‌ای؟ و چرا در من پریشان گشته‌ای؟ امید بر خدا دار. زیرا که او را باز حمد خواهم گفت، که نجات روی من و خدای من است.

مزامیر 61:2

از کرانه‌های جهان تو را خواهم خواند، هنگامی که دلم بیهوش می‌شود، مرا به صخره‌ای که از من بلندتر است، هدایت نما.

یونس 2:7

چون جان من در درونم بی‌تاب شد، خداوند را به یاد آوردم و دعای من نزد تو به معبد مقدست رسید.

مَتّی 26:39

پس قدری پیش رفته به روی در ‌افتاد و دعا کرده گفت: «ای پدر من، اگر ممکن باشد این پیاله از من بگذرد، لیکن نه به خواهش من، بلکه به اراده تو.»

مَتّی 27:46

و نزدیک به ساعت نهم عیسی به صدای بلند صدا زده گفت: «ایلی، ایلی، لمّا سَبَقتَنی.» یعنی «ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟»