مزامیر 42:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ اشکهایم روز و شب نان من می‌بود، چون تمامی روز مرا می‌گفتند: «خدای تو کجاست؟»

هزارۀ نو

³ اشکهایم روز و شب خوراک من است، چون تمامی روز مرا گویند: «خدای تو کجاست؟»

Persian Old Version

³ اشکهایم روز و شب نان من میبود، چون تمامی روز مرا میگفتند: «خدای تو کجاست؟»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ روز و شب گریه می‌کنم، و اشکهایم غذای من است؛ تمام روز دشمنان از من می‌پرسند: «پس خدای تو کجاست؟»

مژده برای عصر جدید

³ روز و شب گریه می‌کنم و اشکهایم تنها خوراک من هستند، دشمنانم همواره از من می‌پرسند: «خدای تو کجاست؟»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ روز و شب گریه می‌کنم و اشک‌هایم تنها خوراک من هستند، دشمنانم همواره از من می‌پرسند: «خدای تو کجا است؟»

مزامیر 42:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 16:12

شايد خداوند بر مصيبت من نگاه کند و به عوض دشنامی که او امروز به من می‌دهد، به من جزای نيکو دهد.»

مزامیر 102:9

زیرا خاکستر را مثل نان خورده‌ام و آنچه را که می نوشم، با اشک آمیخته‌ام؛

مزامیر 115:2

ملّت‌ها چرا بگویند که «خدای ایشان الان کجاست؟»

مزامیر 143:6

دست‌های خود را به سوی تو دراز می‌کنم. جان من مثل زمین خشک، تشنه تو است، سلاه.

مزامیر 22:8

«بر خداوند توکّل کن پس او را خلاصی بدهد. او را برهاند، چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

مزامیر 3:2

بسیاری برای جان من می‌گویند: «به جهت او در خدا خلاصی نیست.» سلاه.

مزامیر 42:10

دشمنانم به کوبیدگی در استخوانهایم مرا ملامت می‌کنند، چونکه همه روزه مرا می‌گویند: «خدای تو کجاست؟»

مزامیر 63:2

چنانکه در قدس بر تو نظر کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم.

مزامیر 79:10

چرا ملّتها گویند که خدای ایشان کجاست؟ انتقام خون بندگانت که ریخته شده است، بر ملّتها در نظر ما معلوم شود.

مزامیر 79:12

و جزای هفت چندان به آغوش همسایگان ما رسان، برای اهانتی که به تو کرده‌اند، ای خداوند.

مزامیر 80:5

نان ماتم را به ایشان می‌خورانی و اشکهای بی‌اندازه به ایشان می‌نوشانی.

مزامیر 84:3

گنجشک نیز برای خود خانه‌ای پیدا کرده است و پرستو برای خویشتن آشیانه‌ای تا بچّه‌های خود را در آن بگذارد، در قربانگاه‌های تو، ‌ای یَهوْه صِبایوت، که پادشاه من و خدای من هستی.

خروج 23:17

در هر سال سه مرتبه همه مردان و پسران به حضور خداوند يهوه حاضر شوند.

یوئیل 2:17

کاهنانی که خادمان خداوند هستند، در میان ایوان و قربانگاه گریه کنند و بگویند: «ای خداوند، بر قوم خویش شفقت فرما و میراث خویش را به عار مسپار، مبادا قومها بر ایشان حکمرانی نمایند. چرا در میان قومها بگویند که ”خدای ایشان کجا است؟“»

میکاه 7:10

دشمنم این را خواهد دید، و خجالت او را خواهد پوشانید، زیرا به من می‌گوید: «یهوه خدای تو کجا است؟» چشمانم بر او خواهد نگریست و او الان مثل گِل کوچه‌ها پایمال خواهد شد.

تثنیه 5:26

زيرا از تمامی بشر کيست که مثل ما صدای خدای زنده را که از ميان آتش سخن گويد، بشنود و زنده ماند؟