مزامیر 4:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² ‌ای فرزندان انسان تا به کی جلال من عار خواهد بود و بطالت را دوست داشته، دروغ را خواهید جُست؟ سلاه

هزارۀ نو

² تا چند، ای آدمیزادگان، عزّت من ذلّت خواهد بود؟ تا چند بطالت را دوست داشته در پی دروغ خواهید رفت؟ سِلاه

Persian Old Version

² ای فرزندان انسان تا به کی جلال من عار خواهد بود، و بطالت را دوست داشته، دروغ را خواهید طلبید؟ سلاه

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² ای آدمیان، تا به کی نام مرا بی‌حرمت خواهید کرد؟ تا به کی چیزهای باطل و دروغ را دوست خواهید داشت و از آنها پیروی خواهید کرد؟

مژده برای عصر جدید

² ای مردم، تا به کی به من اهانت می‌کنید؟ تا به کی چیزهای باطل را دوست خواهید داشت و از آنها پیروی خواهید کرد؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² ای مردم، تا به کی به من اهانت خواهید کرد؟ تا به کی چیزهای باطل را دوست خواهید داشت و از دروغ پیروی خواهید کرد؟

مزامیر 4:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 106:20

و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد.

مزامیر 14:6

مشورت مسکین را رسوا می کنید چونکه خداوند پناهگاه اوست.

مزامیر 2:1

چرا ملّتها شورش نموده‌اند و قومها در باطل تفکر می‌کنند؟

مزامیر 3:3

لیکن تو، ‌ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من.

مزامیر 31:6

از آنانی که بتهای پوچ را پیروی می‌کنند، نفرت می‌کنم. و امّا من بر خداوند توکّل می‌دارم.

مزامیر 5:6

دروغ‌گویان را هلاک خواهی ساخت. خداوند از شخص قاتل و حیله‌گر بیزار است.

مزامیر 50:15

پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

مزامیر 57:4

جان من در میان شیران است. در میان آتش افروزان می‌خوابم یعنی آدمیانی که دندانهایشان نیزه‌ها و تیرهاست و زبان ایشان شمشیر برنده است.

مزامیر 58:1

آیا به راستی به عدالتی که بی زبان است سخن می‌گویید؟ و ‌ای آدمیان، آیا به راستی داوری می‌نمایید؟

مزامیر 58:3

شریران از رحم منحرف هستند. از شکم مادر دروغ گفته، گمراه می‌شوند.

مزامیر 63:11

امّا پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هر ‌که به او قسم خورد، فخر خواهد نمود. زیرا دهان دروغ‌گویان بسته خواهد گردید.

مزامیر 72:2

و او قوم تو را به عدالت داوری خواهد نمود و مسکینان تو را به انصاف.

خروج 10:3

پس موسی و هارون نزد فرعون آمده، به او گفتند: «يهوه خدای عبرانيان چنين می‌گويد: ”تا به کی از تواضع کردن به حضور من خودداری خواهی نمود؟ قوم مرا رها کن تا مرا عبادت کنند.

امثال 1:22

که «ای جاهلان، تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مسخره کنندگان از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟

جامعه 8:11

از آنجا که حکم مجازات بر عمل بد به سرعت اجرا نمی‌شود، دل آدمیان در درون ایشان برای بدکرداری مصمم می‌گردد.

جامعه 9:3

در تمامی کارهایی که زیر آفتاب کرده می‌شود، از همه بدتر این است که یک واقعه بر همه می‌شود و اینکه دل آدمیان از شرارت پر است و مادامی که زنده هستند، دیوانگی در دل ایشان است و بعد از آن به مردگان می‌پیوندند.

اِشعیا 20:5

و ایشان به خاطر کوش که پناهگاه ایشان است و مصر که فخر ایشان باشد، مضطرب و خجل خواهند شد.

اِشعیا 45:17

اما اسرائیل به نجات جاودانی به دست خداوند نجات خواهد یافت و تا به ابد خجل و رسوا نخواهد گردید.

اِشعیا 59:4

کسی به عدالت دعوی نمی‌کند و هیچ کس به صداقت داوری نمی‌نماید. به بطالت توکل دارند و به دروغ صحبت می‌نمایند. به ظلم حامله شده، شرارت را می‌زایند.

اِرمیا 2:11

که آیا هیچ قومی خدایان خویش را عوض کرده باشند با آنکه آنها خدا نیستند؟ اما قوم من جلال خویش را به آنچه فایده‌ای ندارد، عوض نمودند.

اِرمیا 2:5

خداوند چنین می‌گوید: «پدران شما در من چه بی‌انصافی یافتند که از من دوری ورزیدند و چیزهای پوچ را پیروی کرده، خود پوچ شدند؟

اِرمیا 9:3

زبان خویش را مثل کمان به دروغ می‌کشند. در سرزمین قوی شده‌اند، اما نه برای حقیقت. زیرا خداوند می‌گوید: از شرارت به شرارت ترقی می‌کنند، و مرا نمی شناسند.»

هوشع 4:7

هر قدر که ایشان افزوده شدند، همان قدر به من گناه ورزیدند. پس جلال ایشان را به رسوایی تبدیل خواهم ساخت.

یونس 2:8

آنانی که به بتهای پوچ ارزش می‌دهند، امیدشان را به محبت بی‌زوال ترک می‌نمایند.

اعداد 14:11

و خداوند به موسی گفت: «تا به کی اين قوم مرا اهانت نمايند؟ و تا به کی با وجود همه نشانه‌هایی که در ميان ايشان نمودم، به من ايمان نياورند؟

اعمال رسولان 24:9

و یهودیان نیز با او متفق شده گفتند که چنین است.

۱قرنتیان 1:31

تا چنانکه نوشته شده است: «هر ‌که فخر کند، در خداوند فخر نماید.»

افسسیان 4:25

بنابراین دروغ را ترک کرده، هر کس با همسایهٔ خود راست بگوید، زیرا که ما اعضای یکدیگریم.

۱سموئیل 12:21

و در پی چیزهای پوچ که نفعی ندارند و رهايی نتوانند داد، برنگردید، چونکه پوچند.