مزامیر 32:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ چونکه دست تو روز و شب بر من سنگین می‌بود. رطوبتم به خشکی تابستان تبدیل گردید، سلاه.

هزارۀ نو

⁴ زیرا دست تو روز و شب بر من سنگینی می‌کرد؛ طراوتم به تمامی از میان رفته بود، بسان رطوبت در گرمای تابستان. سِلاه

Persian Old Version

⁴ چونکه دست تو روز و شب بر من سنگین میبود. رطوبتم به خشکی تابستان مبدل گردید، سلاه.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ تو، ای خداوند، شب و روز مرا تنبیه می‌کنی، به طوری که طراوت و شادابی خود را مانند بخار آب در گرمای تابستان از دست می‌دهم.

مژده برای عصر جدید

⁴ خداوندا، تو شب و روز مرا تنبیه می‌کردی. قدرت خود را کاملاً از دست داده بودم، همان‌گونه که رطوبت در گرمای تابستان، خشک می‌شود

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ خداوندا، تو روز و شب، مرا تنبیه می‌کردی. نیروی من کاملاً به تحلیل می‌رفت، همان‌گونه که رطوبت در گرمای تابستان، خشک می‌شود.

مزامیر 32:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 16:21

کاش کسی برای انسان نزد خدا دفاع کند، مثل آدمیان که برای همسایه خود می‌نماید.

ایّوب 30:30

پوست من سیاه گشته، از من می‌ریزد، و استخوانهایم از حرارت سوخته گردیده است.

ایّوب 33:7

اینک هیبت من تو را نخواهد ترسانید، و وقار من بر تو سنگین نخواهد شد.

مزامیر 22:15

قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک مرگ نهاده‌ای.

سوگنامه 4:8

اما صورت ایشان از سیاهی سیاهتر شده است که در کوچه‌ها شناخته نمی‌شوند. پوست ایشان به استخوانهایشان چسبیده و خشک شده، مثل چوب گردیده است.

سوگنامه 5:10

به خاطر گرمای سوزناک قحطی، پوستمان مثل تنور سوخته شده است.

روت 1:13

آيا تا بالغ شدن آنان صبر خواهيد کرد، و به‌ خاطر ایشان خود را از شوهر گرفتن محروم خواهيد داشت؟ نه، ‌ای دخترانم، زيرا که جانم برای شما بسيار تلخ شده است چونکه دست خداوند به ضدّ من دراز شده است.»

۱سموئیل 5:11

پس فرستاده، جيمع سروران فلسطينيان را جمع کرده، گفتند: «صندوق خدای اسرائيل را روانه کنيد تا به ‌جای خود برگردد و ما را و قوم ما را نکشد.» زيرا که در تمام شهر اضطرابی مرگبار بود، و دست خدا بر آنجا بسيار سنگين شده بود.

۱سموئیل 5:9

و واقع شد بعد از نقل کردن آن ، دست خداوند به ضدّ آن شهر دراز شد و بر آن شهر اضطراب عظيمی حاکم گشت. مردمان شهر را از کوچک و بزرگ مبتلا ساخته، دُملها بر ايشان سر برآورد.

۱سموئیل 6:9

و نظر کنيد. اگر به راه سرحد خود به سوی بيت‌شمس برود، بدانيد اوست که اين بلای عظيم را بر ما وارد گردانيده است، و گرنه، خواهيد دانست که دست او ما را لمس نکرده است، بلکه آنچه بر ما واقع شده است، اتفاقی است.»