مزامیر 30:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ ‌ای خداوند، به خشنودی خود کوه مرا در قوت استوار گردانیدی و چون روی خود را پوشاندی، پریشان شدم.

هزارۀ نو

⁷ خداوندا، آنگاه که لطف تو شامل حالم بود، کوهِ مرا در قوّت استوار گردانیدی؛ اما چون روی از من نهان کردی، هراسان گشتم.

Persian Old Version

⁷ ای خداوند به رضامندی خود کوه مرا در قوت ثابت گردانیدی و چون روی خود را پوشاندی پریشان شدم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ فکر می‌کردم مانند کوه همیشه پا برجا و پایدار خواهم بود. اما همین که تو، ای خداوند، روی خود را از من برگرداندی، ترسان و پریشان شدم.

مژده برای عصر جدید

⁷ خداوندا، تو بر من لطف داشتی و از من مانند کوهی استوار پشتیبانی نمودی، امّا وقتی رویت را از من پنهان کردی پریشان گشتم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ خداوندا، تو به من لطف داشتی و مرا مانند کوهی عظیم استوار نمودی، امّا وقتی روی خود را از من برگرداندی، پریشان گشتم.

مزامیر 30:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 10:12

حیات و نیکویی به من عطا فرمودی و لطف تو روح مرا نگاهبانی نمود.

مزامیر 10:1

ای خداوند چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا در وقت‌های تنگی خود را پنهان می‌کنی؟

مزامیر 102:10

به ‌سبب غضب و خشم تو، زیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای.

مزامیر 104:29

روی خود را می‌پوشانی، پس مضطرب می‌گردند. نفسشان را می گیری، پس می‌میرند و به خاک خود برمی‌گردند.

مزامیر 143:7

‌ای خداوند، به زودی مرا جواب ده، زیرا روح من بی‌قوت شده است. روی خود را از من مپوشان، مبادا مثل فرو روندگان به عالم مردگان بشوم.

مزامیر 30:5

زیرا که خشم او لحظه‌ای است و در خشنودی او زندگانی. شامگاه گریه فرو می آید. سحرگاهان شادی رخ می‌نماید.

مزامیر 40:2

و مرا از چاه هلاکت برآورد و از گل لجن و پایهایم را بر صخره گذاشته، قدمهایم را استوار گردانید.

مزامیر 44:3

زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو و بازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسند بودی.

مزامیر 5:12

زیرا تو، ‌ای خداوند مرد عادل را برکت خواهی داد، او را به رضامندی مثل سپر احاطه خواهی نمود.

مزامیر 89:17

زیرا که فخر قوّت ایشان تو هستی و به خشنودی تو شاخ ما سرافراز خواهد شد.

اِشعیا 38:17

اینک تلخی سخت من باعث سلامتی من شد. از راه لطف جانم را از چاه هلاکت برآوردی، زیرا که تمامی گناهانم را به پشت سر خود انداختی.

تثنیه 31:17

و در آن روز، خشم من بر ايشان مشتعل شده، ايشان را ترک خواهم نمود، و روی خود را از ايشان پنهان کرده، تلف خواهند شد، و بدي​ها و تنگی‌های بسيار به ايشان خواهد رسيد، به حدی که در آن روز خواهند گفت: ”آيا اين بدي​ها به ما نرسيد از اين جهت که خدای ما در ميان ما نيست؟“