مزامیر 20:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ خداوند تو را در روز تنگی مستجاب فرماید. نام خدای یعقوب تو را سرافراز نماید.

هزارۀ نو

¹ خداوند تو را در روز تنگی مستجاب فرما‌ید؛ نامِ خدای یعقوب تو را محافظت کند!

Persian Old Version

¹ خداوند تو را در روز تنگی مستجاب فرماید. نام خدای یعقوب تو را سرافرازنماید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ خداوند دعای تو را در روز تنگی اجابت فرماید! نام خدای یعقوب از تو محافظت کند.

مژده برای عصر جدید

¹ خداوند در روز تنگی تو را مستجاب کند و نام خدای یعقوب نگهبان تو باشد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوند در روز تنگی تو را مستجاب کند و نام خدای یعقوب از تو محافظت نماید.

مزامیر 20:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 114:2

یهودا مَقدس او بود و اسرائیل محل سلطنت وی.

مزامیر 138:7

اگر‌چه در میان تنگی راه می‌روم، مرا زنده خواهی کرد. دست خود را بر خشم دشمنانم دراز می کنی و دست راستت مرا نجات خواهد داد.

مزامیر 18:2

خداوند صخره من است و پناهگاه و نجات‌دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من.

مزامیر 41:1

خوشا به حال کسی ‌که برای فقیر تفکّر می‌کند. خداوند او را در روز بلا خلاصی خواهد داد.

مزامیر 46:1

خدا پناهگاه و قوت ماست، و مددکاری که در تنگیها فورا یافت می‌شود.

مزامیر 46:11

یَهوْه صِبایوت با ماست و خدای یعقوب قلعه بلند ما، سلاه.

مزامیر 46:7

یَهوْه صِبایوت با ماست. و خدای یعقوب قلعه بلند ما، سلاه.

مزامیر 50:5

«مقدّسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

مزامیر 60:11

مرا از دشمن یاری فرما، زیرا کمک انسان باطل است.

مزامیر 83:18

و بدانند تو تنها، که نامت یهوه است، بر تمامی زمین متعال هستی.

مزامیر 9:10

و آنانی که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکّل خواهند داشت، زیرا‌ ای خداوند، تو طالبان خود را هرگز ترک نکرده‌ای.

امثال 18:10

اسم خداوند برج مستحکم است که مرد عادل به درون آن می‌دود و ایمن می‌باشد.

اِشعیا 50:10

کیست از شما که از خداوند می‌ترسد و صدای بنده او را می‌شنود؟ هر که در ظلمت گام بردارد و روشنایی ندارد، او به اسم یهوه توکل نماید و به خدای خویش اعتماد بکند.

اِرمیا 30:7

وای بر ما، زیرا که آن روز، بزرگ است، و مثل آن، دیگری نیست، و آن، زمان تنگی یعقوب است، اما از آن نجات خواهد یافت.

عبرانیان 5:7

و او در دوران بشریّت خود، چونکه با فریاد شدید و اشکها نزد او که به رهانیدنش از مرگ قادر بود، التماس و دعای بسیار کرد و به‌ خاطر تقوای خویش مستجاب گردید،