مزامیر 2:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ او که بر آسمانها نشسته است می‌خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

هزارۀ نو

⁴ آن که در آسمانها جلوس کرده، می‌خندد؛ خداوندگار ریشخندشان می‌کند.

Persian Old Version

⁴ او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا میکند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

مژده برای عصر جدید

⁴ خداوند که در آسمان بر تخت خود نشسته است، به نقشه‌های ایشان می‌خندد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ او که در آسمان نشسته است می‌خندد؛ خداوند آن‌ها را مورد تمسخر قرار می‌دهد.

مزامیر 2:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 19:21

کلامی که خداوند درباره‌اش گفته، این است: آن باکره، دختر صهیون، تو را حقیر شمرده، مسخره نموده است و دختر اورشلیم سر خود را به تو تکان داده است.

مزامیر 11:4

خداوند در معبد قدس خود است و تخت خداوند در آسمان. چشمان او می‌نگرد، پلکهای وی بنی آدم را می‌آزماید.

مزامیر 115:3

امّا خدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نموده، حاصل آورده است.

مزامیر 123:1

به سوی تو چشمان خود را برمی افرازم، ای که بر آسمان‌ها جلوس فرموده‌ای!

مزامیر 37:13

خداوند بر او خواهد خندید، زیرا می‌بیند که روز او می‌آید.

مزامیر 53:5

آنگاه سخت‌ ترسان شدند، جایی که هیچ ترس نبود. زیرا خدا استخوانهای محاصره کننده تو را از هم پاشید. آنها را خجل ساخته‌ای، زیرا خدا ایشان را رد نموده است.

مزامیر 59:8

و امّا تو، ‌ای خداوند، بر ایشان خواهی خندید و تمامی ملّتها را مسخره خواهی نمود.

مزامیر 59:9

‌ای قوّت من، به سوی تو انتظار خواهم کشید، زیرا خدا قلعه بلند من است.

مزامیر 68:33

برای او که بر آسمان، آسمانهای قدیمی سوار است. اینک آواز خود را می‌دهد، آوازی که پرقوت است.

امثال 1:26

پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شما حاکم شود، استهزا خواهم نمود.

اِشعیا 40:22

او است که بر کره زمین نشسته است و ساکنانش مثل ملخ می‌باشند. اوست که آسمانها را مثل پرده می‌گستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سکونت پهن می‌کند.

اِشعیا 57:15

زیرا او که متعال و بلندمرتبه است و ساکن در ابدیت می‌باشد و اسم او قدوس است، چنین می‌گوید: «من در مکان والا و مقدس ساکنم و نیز با کسی ‌که روح افسرده و متواضع دارد. تا روح متواضعان را احیا نمایم و دل افسردگان را زنده سازم.

اِشعیا 66:1

خداوند چنین می‌گوید: «آسمانها تخت من و زمین پای انداز من است، پس خانه‌ای که برای من بنا می‌کنید، کجا است؟ و مکان آرام من کجا؟»