مزامیر 18:29 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁹ زیرا به یاری تو بر فوجها حمله می‌برم و به خدای خود از دیوارها برمی‌جهم.

هزارۀ نو

²⁹ به یاری تو بر سپاهیان یورش می‌برم؛ و با خدایم از دیوارها برمی‌جهم.

Persian Old Version

²⁹ زیرا به مدد تو بر فوجها حمله میبرم و به خدای خود از حصارها برمی جهم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁹ با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

مژده برای عصر جدید

²⁹ با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁹ با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.

مزامیر 18:29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 22:30

زيرا که به یاری تو بر لشکری تاخت آوردم. و به کمک خدای خود از دیوارها جهیدم.

۲سموئیل 5:25

پس داوود چنانکه خداوند او را امر فرموده بود، کرد و فلسطينيان را از جِبَع تا جازِر شکست داد.

ایّوب 29:3

هنگامی که چراغ او بر سر من می‌تابید، و با نور او به تاریکی راه می‌رفتم.

مزامیر 144:1

خداوند که صخره من است، متبارک باد! که دستهای مرا به جنگ و انگشت‌های مرا به نبرد تعلیم داد!

مزامیر 144:10

که پادشاهان را نجات می‌بخشی، و خادم خود داوود را از شمشیر مرگبار می‌رهانی.

مزامیر 27:1

خداوند نور من و نجات من است، از که بترسم؟ خداوند پناهگاه جان من است، از که هراسان شوم؟

۱قرنتیان 15:10

لیکن به فیض خدا آنچه هستم، هستم و فیض او که بر من بود باطل نگشت، بلکه بیش از همه ایشان مشقت کشیدم، امّا نه من، بلکه فیض خدا که با من بود.

کولسیان 2:15

و ریاسات و قوات را خلع سلاح کرده، آنها را در مقابل چشم همه رسوا نمود، چون در آن بر آنها پیروزی یافت.

مکاشفه 3:21

آنکه غالب آید، این را به او خواهم داد که بر تخت من با من بنشیند، چنانکه من پیروز شدم و با پدر خود بر تخت او نشستم.

۱سموئیل 17:49

داوود دست خود را به کيسه‌اش برد و سنگی از آن گرفته، از فلاخن انداخت و به پيشانی فلسطينی زد، و سنگ به پيشانی او فرو رفت که بر روی خود بر زمين افتاد.

۱سموئیل 23:2

و داوود از خداوند سؤال کرده، گفت: «آيا بروم و اين فلسطينيان را شکست دهم.» خداوند به داوود گفت: «برو و فلسطينيان را شکست داده، قِعيلَه را آزاد کن.»

۱سموئیل 30:8

و داوود از خداوند سؤال نموده، گفت: «اگر اين فوج را تعقیب نمايم، آيا به آنها خواهم رسيد؟» خداوند وی را فرمود: «تعقیب نما، زيرا که به یقین خواهی رسيد و خواهی رهانید.»