مزامیر 140:6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ به خداوند گفتم: «تو خدای من هستی. ای خداوند، صدای التماس مرا بشنو!»

هزارۀ نو

⁶ خداوندا، به تو می‌گویم که «تو خدای من هستی»؛ ای خداوند، به فریاد التماسم گوش فرا ده.

Persian Old Version

⁶ به خداوند گفتم: «تو خدای من هستی. ای خداوند آواز تضرع مرا بشنو!»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ ای خداوند، من تو را خدای خود می‌دانم. فریاد مرا بشنو و به داد من برس.

مژده برای عصر جدید

⁶ به خداوند می‌گویم: «تو خدای من هستی،» به دعا و زاری من گوش بده.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ به خداوند می‌گویم: «تو خدای من هستی.» خداوندا، به دعا و نالهٔ من گوش بده.»

مزامیر 140:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 116:1

خداوند را محبّت می‌نمایم، زیرا که صدای من و التماس مرا شنیده است.

مزامیر 119:57

خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو را نگاه خواهم داشت.

مزامیر 130:2

‌ای خداوند! صدای مرا بشنو و گوش‌های تو به صدای التماس من ملتفت شود.

مزامیر 142:4

به طرف راست نگاه کن و ببین که کسی نیست که مرا بشناسد. پناهگاه برای من نابود شد. کسی نیست که در فکر جان من باشد.

مزامیر 142:5

نزد تو، ‌ای خداوند، فریاد کردم و گفتم که «تو پناهگاه و سهم من در زمین زندگان هستی.»

مزامیر 143:1

ای خداوند، دعای مرا بشنو و به التماس من گوش بده! در امانت و عدالت خویش مرا جواب ده!

مزامیر 16:2

خداوند را گفتم: «تو خداوند من هستی. نیکویی من نیست غیر از تو.»

مزامیر 31:14

و امّا من بر تو ای خداوند، توکّل می‌دارم و گفته‌ام: خدای من تو هستی.

مزامیر 57:7

دل من استوار است خدایا، دل من استوار است. سرود خواهم خواند و ترنم خواهم نمود.

مزامیر 64:1

ای خدا، وقتی که التماس می‌نمایم، صدای مرا بشنو و حیاتم را از ترس دشمن نگاه دار!

مزامیر 91:2

درباره خداوند می‌گویم که او پناهگاه و قلعه من است و خدای من که بر او توکّل دارم.

اِرمیا 18:22

و چون فوجی بر ایشان ناگهان بیاوری، نعره‌ای از خانه های‌ایشان شنیده شود. زیرا به جهت گرفتار کردنم چاله کنده‌اند و دامها برای پایهایم پنهان نموده‌اند.

سوگنامه 3:24

جان من می‌گوید: «خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.»

زَکریا 13:9

و من آن قسمت سوم را، از میان آتش خواهم گذرانید، و ایشان را همچون به کوره گذاشتن نقره، به کوره خواهم گذاشت، و مثل تصفیه ساختن طلا، ایشان را تصفیه خواهم نمود. آنها اسم مرا خواهند خواند، و من ایشان را قبول نموده، خواهم گفت که ”ایشان قوم من هستند.“ و ایشان خواهند گفت که ”یهوه خدای ما می‌باشد.“»